Για τις περίεργες ώρες (Gia tis perierges ores) Iratus

Δεν ξέρω για ποιον είναι πιο άδικο
Για μένα που φοβάμαι μην μείνω μόνος την ώρα
Που πίσω μου κλείνει το ρακομελάδικο
Ή για σένα που έχεις πείσει την πάρτη σου
Ότι είμαι ότι καλύτερο παίζει για χάρη σου, ε;
Ξέρω μια νύχτα δεν αρκεί και πως δεν είναι σωστό
Μα πριν το σκεφτώ παίρνω στο χέρι το κινητό
Βρίσκω τον αριθμό, τον καλώ
Μα κλείνω γρήγορα πριν χτυπήσει και ότι νιώθω πω
Σεξ χωρίς συναίσθημα στην καλύτερη μέτριο
Για αυτό με αυτά που νιώθω σήμερα θα ήτανε τέλειο
Γάμησε τα
Αυτές τις περίεργες ώρες που δεν θέλω κανένα μόνο εσένα

Ξέρω μια νύχτα δεν αρκει
Μα μου λειπεις γαμησε τα και εχω πιει
Ξέρω μια νύχτα δεν αρκει
Μα μου λειπεις γαμησε τα και εχω πιει

Δεν έχεις ιδέα πόσο μου λείπεις
Και αν κάποιον άλλον γλύφεις
Να ξέρεις πως μοναχά σε μένα αξίζεις
Είμαι κτητικός και αλήτης
Αλλά πάνω από όλα μαλάκας
Που κάποια στιγμή σε άφησα να φύγεις
Αλλά να το θυμάσαι μπέσα
Πως δεν πέρασε μια μέρα
Που δεν σε σκέφτηκα στα παπλώματα μέσα
Τα χείλη μου στα χείλη σου, στο λαιμό σου και πιο κάτω
Ανάσα καυτή δωσ’ μου να ‘χω ανάσα για να υπάρχω
Και δεν με νοιάζει τι ώρα είναι
Λίγο ακόμα μείνε
Ο χρόνος σταματάει σε τόσο όμορφες εικόνες
Αυτές τις περίεργες ώρες