De Verefninge 'T Hof Van Commerce

[Verse I: KOWLIER]

Joengens van plezier, 't Hof Van Commerce, met ik, den beatlevrancier
De pionier in de dingn da 'k doe twope me Buyse, 'j legd were jin toe
Nû nog ip de grond, sûbyts in de lucht, de Izzegem-connectie, dad e ginne klucht
'k pakke't u nie kwalik ô'j verzucht, wiedr zyn berucht, teure nie gan slaapn zonder une lucht
Want ik ben de stafchef van 't leger van commerce, ik perse ol myn vijandn of
'k verbanne ze noa d'eilandn des dwôd, ze goan noa doa met d'n bwôt
Jin vwô jin wèrdn z'ofgeslacht domme klwôt
En tôn vliegn z'in de vljismeulne
Achter da 'k ze zorgvuldig in stikkn è gezoagd
Noem mie mô nen beul of noem mie mô de bjiste
't e vwô 't hof van commerce da'j wèrd gedaagd

[Verse II: BUYSE]

Ik liep'overlatst over stroate en wie kwam 'k doa teegne
En 't wo joen dikke moeder. Kom ze doa noa mie, ze begoste lik te zoagen
Mô 'k è der nie van gwôrd want 'k koste nie verdroagn
Da z'in myn richtinge stong t'oasmen. 't wo lik goaze
Da 'k in myn oanzichte krjigge
'k zwjigge lik vermwôrd, 'k woare der subwôrd van aangedoan
De bjistn en de plantn vergoan woa da ze zy passeert
De grond beeft onder eur gewichte 'k verzwichte onder de stank
Ofgeskeidn deur eur zwjitkliern, de stiern zien eur wel zittn, de dikke koe
Ge moe ze zien zwoegn ô ze moe wandeln oe'j 't ol wandeln keun noemn
U moeder es zwô ljillik, ôu't rynt, 't rynt ter nevenst
U moeder es zwô dikke da ze vet goa gan geevn in de vetbank voe de dee die te mager zyn
J'moeder kan sagrittn rolln met eur onderkinn'n