Η Μπαλάντα Του Ζήτουλα (Beggar’s ballad) Ημισκούμπρια (Imiskoubria)

[Intro]
Καλέ κυρία μου καλέ… καλ καλ
Καλέ κυρία μου καλέ… καλ καλ
Καλέ κυρία μου καλέ… καλ καλ

[Verse 1]
Είμαι ορφανούλι, είμαι καημενούλι
Έχω πρασινίσει απ' την πείνα σα μαρούλι
Είμαι στην αρρώστια και τώρα νιώθω πόνο
Φωνάξτε ένα γιατρό ή ένα γεωπόνο
Είμαι αθεράπευτος, έχω και τερηδόνα
Κι αν πω για την ουλίτιδα, εκείνη πάει γόνα
Τα μαλλιά μου πέσανε, έχω γεμίσει ψείρες
Δώστε κατιτίς, έστω για δυο μπύρες
Είμαι και τυφλός, κυρία μου καλή
Πάρ’ το πίσω, ρε, αυτό είναι κουμπί
Έχω πάθει εγκαύματα κυρία μου καημένη
Μ' έκαψε ο ήλιος στην πλαζ τη Βουλιαγμένη
Έχασα κυρία μου το 'να μου ποδαράκι
Μού ’φτιάξε ο ράφτης διπλό το 'να μπατζάκι
Κρίμα βρε κυρία, τέτοιο παλουκάρι
Εδώ να ζητιανεύει το παραπλο δεκάρι
Σε παρακαλώ κυρία μου καλή
Δώσε να φάω κάτι κι ας είναι και σκουμπρί
Τουλάχιστον να πάρω μισή καλή φρατζόλα
Ή να δοκιμάσω φιλέτο γκοργκοντζόλα
Μαζεύω τα ψιλά, δεν τα θάβω μες στο χώμα
Γιατί εγώ είμαι έξυπνος, τα ράβω μες στο στρώμα
Ήμουν ταυρομάχος, γυρνούσα στην αρένα
Μα μ' έγδαρε ένας ταύρος και τη βγάζω πια στα τρένα
Έγινα και φίλος με τον οδηγό
Και με περιμένει πάντα όταν αργώ
Μπορώ όμως να δουλεύω, ετούτο το καυχιέμαι
Όμως δεν το κάνω, γιατί απλά βαριέμαι
Λυπηθείτε με λοιπόν, το καημένο το παιδί
Έχω και χαρτί απ' το γιατρό Αλεξανδρή