Sefa Serdar Ortaç

Ne sefadan ne beladan, hayat aşktan oluşur
İnanırsan bana cennet, sana hasret yüreğim
Ne ölümden ne zulümden, dilim aşktan konuşur
Kıracaksan en azından bırak atsın yüreğim

Eskileri unutma alışkanlığı var hepimizde
Eldekini tutma savurganlığı var
Bir kere vurdu mu kalbe o aşkın ecel sopası
Korkutuyor ama kalbe ne faydası var

Kimsede kalmadı zerre tebessüm edip yola çıkmak
Layığını bulacak bu efendi yürek yarı çıplak
Korksa da elleri arkada birleşiyor yâr için
Ben de o kavgada olmam o küpküçücük yer için

Varlığım da yokluğum da önemli mi senin için?
Bunca efkâr çokluğunda kaçtın elimden
Aşk önümden geldi geçti, bi' durmadı yörüngede
Kaç karamsar öykü varsa saçtın elinden

Ne sefadan ne beladan, hayat aşktan oluşur
İnanırsan bana cennet, sana hasret yüreğim
Ne ölümden ne zulümden, dilim aşktan konuşur
Kıracaksan en azından bırak atsın yüreğim

Ne sefadan ne beladan, hayat aşktan oluşur
İnanırsan bana cennet, sana hasret yüreğim
Ne ölümden ne zulümden, dilim aşktan konuşur
Kıracaksan en azından bırak atsın yüreğim