Zemestoon Oomad O Raft Gdaal

؛{قسمت اول}؛
از ته دل بوش کردم
یهو دیدم خشک شد گلم
خودمو خالی کردم
یهو دیدم پُر شد دورم
همه جا تیره شد
تو دل شب گم شد صبحم
رُک شد سخنم و جنگیدم با خود تو خودم
اَه
باز دوباره گرم که شد قلم
گفت برام از درد مشترک
رفتم جلو چون دیدم
پل برگشت رفته پشت سرم
سخته پس به بخت دل ببازم
حرص و آز زیاده پس همه برده اسکناس -َن
عینِ تاس -َن
معلوم نیست چند چندن
مشکلاتتم
بد تر که میشه
کم تر نمیشه
سر چهار راه مرشدهای سبز
دست بند زدن
نو جوونیمو
یادش به خیر نه
شره یادش
حاکم میزنه و میرقصه کل شهر به سازش
حقیقت تلخه آره