Kharchang Arta (Ft. Sepehr Khalse)

؛{مقدمه: آرتا}؛
را میدن خودشونو فردا به اون راه میزنن
من راهیشون میکنم به سمت خروجی
صبا که بغلم پامیشننم رو مخمن اعصابمو میگان چرا
چون صبا هس خالی سرم ولی بعدش میره یکیشو میاره
ترتیبشو میدم تا میزنم تا میزنم

؛{قسمت۱: سپهرخلسه}؛
منو تو نداریم کصخوار گوگوش پ
واقعی بودم از وقتی که رپوش تن
میکردم تو ابتدایی
سپ میترکونه فلو انتحاریه
شرمنده ی گریه های ننم
شاشیدم رو تک تک پله های ترقی
الان این بالام دیر شده یکم
چون حاجی تو که میشناسی
خایه مالی بلد نی
دوتا هفتادی ۶۷ی
دوتا پیرزنم سری واسه کش بلند میکنن
میبرمشون حش روشن میکنم
مشروبم میخورم
تش توشم میکنم
شرمنده که کیرم به تو نی
خیابونو گاییدم شد کیرم بتونی
بگذرونیم بی غم چطوری
وقتی تک تک بچهامون میرن یهویی