Üstesinden Gelirim Kolera

[Giriş]
Va-va-va
Kolo-lo-lo
Va-va-va
Va-va-va

[Verse 1]
Alçakça, kaypakça, paramparça görüyorum hep (Hep, hep, hep, hep) kaçak korkakları
Tonlarca bunlardan onlarca, yüzlerce var
Yürür yarı yola kadar
Bir sensin bir tek sen sen senle tek gerçek sen yoksan yok dünya dün de yok yarın da
Adı hayat mana mı arıyo'n sen bunda yoksa hâlâ?
İnsan olduğunu unuturlar da bi' maddeye dönersin tehlikeli yanına yaklaştıklarında patlaman kaçınılmaz olur yine suçlu olursun yine yemlik olursun hayat tam bir kar topu
Vur gelişine bırak akışına bakma dönek oluşuna dünyanın bir yörüngede gidişine her şey alaca bulaca ben hem kurt hem karaca herkes avcı olmuş kimi ısıraca'n?
Zamanını bekle, görüyo'sun iyi sandığın insanların da hеpsi bir ince solucan
Biraz ayık olaca'n, paranoyak olaca'n
Herkes iki numara, kеndini bire koyaca'n
Ner'deydin nefes bile alamıyo'ken?
Ner'deydin? Düşünüp beyin yakıyo'dum!
Ner'deydin? Zahmet etme ben kendimi severim kendim giderim!

[Nakarat]
Her sorunumun üstesinden gelirim, yok kimseye dökecek göz yaşım
Ben kendimi herkesden iyi bilirim, yaklaşma belada hep başım
Yok kimseye güvenim, bana yeterim, ben giderim uzaklara
Hem kime güvenip yola çıkayım ben kendimden başka?
Her sorunumun üstesinden gelirim, yok kimseye dökecek göz yaşım
Ben kendimi herkesden iyi bilirim, yaklaşma belada hep başım
Yok kimseye güvenim, bana yeterim, ben giderim uzaklara
Hem kime güvenip yola çıkayım ben kendimden başka?