Η Τελευταία Τρικυμία (I Teleftaia Trikimia) Wednesday Night Cypher (Ft. Jordan Loco)

[Verse 1: Brando]
Είδα στα μάτια σου τη θάλασσα και εσύ να πνίγεσαι
Πες μου τι γίνεσαι, πότε σταμάτησες να μου ανοίγεσαι;
Τα μάτια σου πρησμένα βλέπω
Απόψε ρίχνει δάκρυα στη γη
Και βγήκα να χορέψω στη βροχή
Μαζί ως το τέρμα
Μαζί με ένα χαρτί και μια πένα
Λερωμένα γραπτά μέσα σε σκοτεινά δωμάτια
Την καρδιά μου άνοιξα, τη τύλιξα και στη χάρισα
Και την πέταξες χωρίς να της ρίξεις μια ματιά
Πες μου αδερφέ μου, γιατί έκλαιγες χθες βράδυ
Πόσα κάναμε λάθη που έχουμε κρύψει στο σκοτάδι
Αν οι μανάδες μας έβλεπαν τι θα λέγαν
Πως έφτασε ως εδώ το σκαρί μας
Πόσο πουλιέται η τιμή μας
Τα βράδια καίγαμαμε αναμνήσεις και αισθήματα
Είδα τα προβλήματα που με λύγισαν πια να μοιάζουν ασήμαντα
Και η αναμνησή σου άρχισε να χάνεται
Πίσω απο μπουκάλια σπασμένα κόντρα στο ρεύμα
Πάμε αγκαλιά,τα κύματα μεγάλα και η θάλασσα βαθιά,η ακτή μακριά
Και τριγύρω μας καταχνιά
Δε μας αξίζει μα μαζί θα φτάσουμε ως τη στεριά
Να φύγουνε τα σύννεφα να δούμε πάλι ξαστεριά

[Chorus: Brando]
Τόσα χρόνια
Σ' ένα ταξίδι δίχως πορεία, λυσσά ο άνεμος με μανία
Στο αμπάρι κλεισμένος εγώ
Κι άποψε έχει παλιόκαιρο
Ως πότε εγώ σε ξεσκονισμένες σελίδες θα αναζητώ το γιατρικό;
Ένα ταξίδι δίχως πορεία, ο καπετάνιος εγγυάται ανησυχία εδώ
Και απόψε έχει παλιόκαιρο, ως πότε εδώ;
Αυτή ίσως είναι η τελευτία τρικυμία
Σε ένα ταξίδι που δεν έχει πορεία
Ο καπετάνιος εγγυάται ανησυχία
Και απόψε έχει παλιόκαιρο, ως πότε εδώ;
Αυτή ίσως είναι η τελευτία τρικυμία