Pranvera Alban Skenderaj

[Teksti i "Pranvera"]

[Verse 1]
Një çast dhe asgjë s'është më si dikur
Një fjalë që vrau më shumë se një gur
Një vit që, për çdo ditë, më shtohet malli
Një jetë porsi i vdekur për së gjalli

[Chorus]
Ditë e natë, statujë unë qëndroj te dera
Pres më kot një ditë që të çel' pranvera
Bjer, o shi, ti bjer dhe kujtimet laji
Dil, o Diell, ti dil, edhe lotët thaji

[Verse 2]
Një peng për një "më fal" që s'u tha kurrë
Një plagë që mbeti hapur nën lëkurë
Një vit që, për çdo ditë, më shtohet malli
Një jetë porsi i vdekur për së gjalli

[Chorus]
Ditë e natë, statujë unë qëndroj te dera
Pres më kot një ditë që të çel' pranvera
Bjer, o shi, ti bjer dhe kujtimet laji
Dil, o Diell, ti dil, edhe lotët thaji
Ditë e natë, statujë unë qëndroj te dera
Pres më kot një ditë që të çel' pranvera
Bjеr, o shi, ti bjer dhe kujtimet laji
Dil, o Diеll, ti dil, edhe lotët thaji