Το Παιχνίδι Της Εξουσίας (To Paihnidi Tis Exousias) Stereo Nova

[Verse 1]
Μετά τις τρεις τα μεσάνυχτα περπατάς μόνος
Κι όλα τ' αστεία ξεχνάς όταν ανοίγει αυτός ο δρόμος
Σκέφτεσαι πως κάποιος απόψε μπορεί ν’ αλλάξει τη ζωή σου
Ή από τα πόδια ως την κορφή να σιχαθείς την ψυχή σου
Κόβοντας βόλτες πάνω κάτω στην κεντρική λεωφόρο
Πληρώνοντας με μοναξιά έναν παράξενο φόρο
Γιατί υπάρχει ένας κόσμος που δεν καταλαβαίνει
Πώς καταντά μια επιθυμία που μένει κρυμμένη
Στην ουσία μισούν τον εαυτό τους κι αυτά που κάνουν
Αυτά που μέσα τους ποθούν και τα καταδικάζουν
Από παιδί αναρωτιόμουν ποιος έχει τη δύναμη
Αυτός που χτυπάει ή αυτός που πονάει
Βαθιά μέσα τους θα γελούν αν πεθάνεις
Γιατί μισούν αυτό που είσαι κι αυτό που κάνεις

[Verse 2]
Πρόσεξε, αυτοί οι δύο σε βλέπουν
Τα μάτια σου ανοιχτά, δεν ξέρεις τι μπορεί να θέλουν
Πάντα κάποιος κυνηγάει κάποιον άλλο
Για σεξ, για σαφάρι, σ' ένα τούνελ μεγάλο
Σ' έναν γκέι τις προάλλες του την έπεσε μια ομάδα
Τον δείραν για λεφτά κι ύστερα ζητούσαν κι άλλα
Έτσι είναι, νομίζουν πως κάτι ξέρουν
Και ασκούν εξουσία επειδή δεν καταλαβαίνουν
Κατά βάθος εξουσία δε σημαίνει αντρισμός
Μοιάζει με κρέας στον τοίχο μετά από διωγμό
Στην ουσία μισούν τον εαυτό τους κι αυτά που κάνουν
Αυτά που μέσα τους ποθούν και τα καταδικάζουν
Από παιδί αναρωτιόμουν ποιος έχει τη δύναμη
Αυτός που χτυπάει ή αυτός που πονάει
Βαθιά μέσα τους θα γελούν αν πεθάνεις
Γιατί μισούν αυτό που είσαι κι αυτό που κάνεις