Της Πόλης Η Χημεια (Tis Polis I Ximeia) FANN

[Intro]
Ε, ε
Μπιζνα χημικων
Μπιζνα χημικων (Μπιζνα χημικων)
Ολοι πειτε Απεφαν (Ενα, δυο)
Ολοι πειτε Ταλιμπαν (Ου)
Ολοι πειτε πειτε Jam
Ολοι πειτε Απεφαν
Απεφαν
(Ναι) Ναι, ναι

[Verse]
Ανεβασε μου το μικροφωνο
Κι ανοιξε μου πολεμο με παντες
Ποδοπατω τις καριερες και βιαζω τους ραππαδες
Το αλλαξανε, τωρα δε μιλανε, μονο κοιτανε
Ακουνε τα κουπλε μας και τα δικα τους πετανε
Λογικο
Αφηνω καθε στιχο τους νεκρο
Ηταν κορυφη τους ριξαμε μονο σε ενα λεπτο
Ειρωνικο
Μικροφωνο σηκωνει πυρρετο
Κι δολοφωνω ραππαδες στης Chemical το βωμο
Απεφαν
Ριμες ταλιμπαν κι πεσε μεσα
Παρε μας μια πιπα και ασε τις κοντρες ρε μπουχεσα
Που ραππαρεις flow καρκινο κι απο στιχο μαυρο χαλι
Δεν χωραει στη σακαρακα ο κινητηρας Ferrari
Τοτε ακυρο, βια και μεροκοματο
Μοιραζω την μανια της πολης μεσα στο τετραγωνο
Αθηνα μολυσμενες συριγγες απο γραμμες ανικητες
Βιαζουμε ανηλικες και δε το συζηταμε
Μας τραβανε δικαστες και με χαμογελο απανταμε
Λεγαν' μονο ΑΠΕΦΑΝ και γουστρανε να τον φανε
Τι να κανουμε?
Κερδιζουμε η χανουμε και φτανουμε, εκει που οσο κι αν πηδαν πηδιουνται πριν πεθανουνε
Ειρωινικος, αντικοινωνικος και απιαστος
Εκεινα τα ερωτικα τους τα παταω
Τα ελεγχω, να περναω, κωλοτρυπηδες πηδαω
Την γκομενα που αγαπας βαρεθηκα να την γαμαω
Και επιλογη μου να μην εισαστε μαζι μου
Ειναι θεμα ραπ, θεμα μυαλου, θεμα του στυλ μου
Ειμαι τοσο παθιασμενος με το mic που θα εβαζα αυτο στον κωλο σας αντι για το καυλι μου