[Intro]
[Verse 1]
Έτσι εξοντώνεται η ζωή μέσα από την ανησυχία σου, το άγχος, τη φοβία σου, τη σκάρτη κοινωνία σου
Κλείνεις τα φώτα και ψάχνεις την ησυχία σου
Αισθάνεσαι καλύτερα στα σκοτεινά των δίπλα σου
Έχουμε χάσει κάθε διαδρομή και τρένο
Κάθε σπίτι που μπαίνω, κάθε λέξη που λέει σε θέλω
Όποιον αγάπησες τον έκανες μπουρδέλο
Μυαλό χαμένο και το κορμί σου κάτι ξένο
Εγώ μικρός για εσάς και τίποτα δε ξέρω
Έχω τις λάθος αντιλήψεις και ένα μυαλό ναρκωμένο
Δε με ενοχλήσατε ποτέ εκεί που μένω
Δε με νιώσατε ποτέ και εγώ δε σας καταλαβαίνω
Όλα ανάποδα και πιο στραβά τα παίρνω
Δεν εμπιστεύομαι κανέναν σας και είμαι να φεύγω
Ό,τι δεν εντοπίσατε ποτέ το βλέπω
Και τα 'δαμε όλα, μένω και μιλάω από το κέντρο
[Chorus]
Τις πιο φανταστικές μου ιδέες
Τις έγραψα όλες σήμερα μιλώντας για το χθες
Μακάρι να 'χα κι άλλον τρόπο να μιλήσουμε
Να συμβαδίσουμε και να κλείσω πληγές (x2)
[Verse 1]
Έτσι εξοντώνεται η ζωή μέσα από την ανησυχία σου, το άγχος, τη φοβία σου, τη σκάρτη κοινωνία σου
Κλείνεις τα φώτα και ψάχνεις την ησυχία σου
Αισθάνεσαι καλύτερα στα σκοτεινά των δίπλα σου
Έχουμε χάσει κάθε διαδρομή και τρένο
Κάθε σπίτι που μπαίνω, κάθε λέξη που λέει σε θέλω
Όποιον αγάπησες τον έκανες μπουρδέλο
Μυαλό χαμένο και το κορμί σου κάτι ξένο
Εγώ μικρός για εσάς και τίποτα δε ξέρω
Έχω τις λάθος αντιλήψεις και ένα μυαλό ναρκωμένο
Δε με ενοχλήσατε ποτέ εκεί που μένω
Δε με νιώσατε ποτέ και εγώ δε σας καταλαβαίνω
Όλα ανάποδα και πιο στραβά τα παίρνω
Δεν εμπιστεύομαι κανέναν σας και είμαι να φεύγω
Ό,τι δεν εντοπίσατε ποτέ το βλέπω
Και τα 'δαμε όλα, μένω και μιλάω από το κέντρο
[Chorus]
Τις πιο φανταστικές μου ιδέες
Τις έγραψα όλες σήμερα μιλώντας για το χθες
Μακάρι να 'χα κι άλλον τρόπο να μιλήσουμε
Να συμβαδίσουμε και να κλείσω πληγές (x2)
Comments (0)
The minimum comment length is 50 characters.