Μην Κάνεις τον Κόπο (Min Kaneis ton Kopo) Wednesday Night Cypher

[Verse 1: dPans]
Πάνε εβδομάδες που μέσα μου νιώθω νεκρός
Κατακόκκινα μάτια κι αλμύρα στα χείλη μου δυστυχώς
Μου λείπει τόσο ο πρώτος καιρός
Λυπάμαι τόσο που καταστραφήκαμε ολοσχερώς
Ό,τι είχα στο έδωσα, πάρ' το και μη μου το επιστρέψεις
Μη γυρίσεις να μου πεις πως νιώθεις κενή
Δεν φταις εσύ, φταίνε οι άλλοι, πάντα αυτοί φταίγανε
Το ίδιο ψέμα το έχω βαρεθεί, φίλε
Το γυαλί έχει ραγίσει
Καμιά ελπίδα, πες της, πως δεν έχει άμα γυρίσει
Της ζητάω απ' τη ζωή της να με σβήσει
Να μην τολμήσει να διανοηθεί να μ' ενοχλήσει
Γιατί έχω πονέσει γι' αυτήν κι έχω αλλάξει τόσο
Είναι η σκέψη κελί κι εκεί έχω εγκλωβιστεί
Μου λείπει τόσο γαμώτο, μου λείπει τόσο
Αλλά «Δεν πρέπει», φωνάζει η λογική

[Chorus: dPans]
Μην κάνεις τον κόπο να 'ρθεις, αν είμαι καλά για να δεις
Μη με ξαναπλησιάσεις, είσαι ανασφάλειες γεμάτη που δεν γιατρεύονται
Μην κάνεις τον κόπο να πεις δυο λέξεις, απλά για να δεις
Μονάχα πώς θα αντιδράσω, ζήσε στον κόσμο που επέλεξες να σε χαίρονται

[Verse 2: Geo RVSD]
Αν έχω μάθει κάτι πιο καλά απ' το να αγαπώ, ειν' το να φεύγω
Βλέπω στον ύπνο μου συχνά εσένα, δεν το ελέγχω
Και δεν σου λέω ψέματα, δεν βγάζω εγωισμό
Απλά το «σ' αγαπώ» το κάνω «σε μισώ» κάπως πανεύκολα
Στην πόλη μου όταν νυχτώνει σε ζητώ συχνά
Μια μούσα που 'χω δημιουργήσει, μα δεν ξέρω πια
Και ίσως όλα αυτά αποσκοπούν στο να βγω έξω
Νύχτα, παγωνιά και να μην είσαι πουθενά
Και να πολλά κλειστά παντζούρια σε μια Χ γειτονιά
Όπου άνθρωποι όλοι μονοιασμένοι ζουν όταν έχουν λεφτά
Καμιά αγάπη έξω στον δρόμο ή πουθενά βασικά
Ζευγάρια σπαν όπως γυαλιά, δεν είναι καν αστείο πια
Αν θες απόσταση ζήτα το κάπως διαφορετικά
Άσε τα «Γιώργο, δεν είμαι καλά και θέλω να σκεφτώ.»
Γιατί είπες δεν ξέ'ς πόσα τραβάν οι ερωτευμένοι
Και κάπου δίπλα ήτανε οι πληγωμένοι και γελάσανε