Yolcu İzah (Ft. No.1)

[Verse 1: No.1]
Senin yolun hanigisiyse seç, sevdiğin nerdeyse
Hep ona zıt düşen o yoldur seninkisi
Sen bitip başladıkça sonsuzlaşan üzüntü
Buharlaşan önünde hep Can'ın görüntüsü

Yolcular der ki bana, bak işte yolun sonu (lan)
Anladım çoktan bunu anladım boktan konu
Sen bu işe uzak durdun uzaklar yakın olur
Başlangıcın sonun olur, göz yaşın kurur gider

Teselli bulmak için aramadım sevgiyi
Arka cebinde incelmiş herkesin kimliği
Kaderimi yazmak için kullanırken silgiyi (ben)
İyi kötü arasında kuramadım dengeyi

Nasıl lanet kelebekler bir gün için doğdu
İlk ve son altın çiçekler ellerimde soldu
Yolcu yolunda gereksiz anlam arıyorsun
Hoşçakal çünkü kafam senden güzel

[Nakarat: No.1]
Sen de yorgun musun yolcu
Hüzün yine bize yollu
Sorma saat kaçı buldu, saatin de yok ama
Beklenense gelen gideni aratmazsan ayıp sana