Gün Gibi Tarkan

Bir başka yakıyor onun ateşi
Öpüşü, iç çekişi, gülüşü bir başka
Kalbimde baş köşededir yeri
Huzura kavuştum kollarında

Avare kuytularda biçareydim
Buz gibi soğuktu yalnızlığı gecelerimin

Gün gibi doğdu yarim
Zifiri karanlığıma
Tam ümidi kesmişken
Yetişti imdadıma

Bundan böyle ben
Ölsem de gam yemem
Bu dünyanın kederi yükü
Vız gelir bana

Çok çekti çok
Çok üzüldü çok
Ha bire alev alev
Yandı söndü bu yürek

Ama yitirmedi yine o aşka inancını
Sonunda yüzüne güldü felek