Sabah Necip Mahfuz

[Verse 1]
Hep aynı gündüzlerden oluşmuştu dünyam
Gerçekler göz önünde saklanır anadan üryan
Bu insan hep yanıldı, basit bir kul ya
Önce Fairuz vardı şimdi Vashti Bunyan

Buhtunnasır hâlâ asma bahçesinde mi?
Kerbelâ'dan gelen mektup gerçirmedi gerilmemi
Süleyman muhabbette, Yusuf derinde mi?
Her şey pislenir, yine de yerindedir

Redaksiyonlu kader pozitif yok etki
Gözüm gibi sakındım da geldi birisi kör etti
Şu eşsiz cihanın dağlarında kum gibiydim
Sağ omzum kırıldı solum kemik sesleri

Ezberim bozuldu tümden basiretimi bağladı
Ben ağladım o gülmüştü, ben güldüm o ağladı
Şans tanı, belki yakalarım esas tadı
İstedikçe gül kurut asıl mesele esanstadır

[Nakarat]
Huzur bulur mu insan yalanların içinde?
Aynı sıkıntı dolanır bilirim sabahları içinde
Huzur bulur mu insan yalanların içinde?
Aynı sıkıntı dolanır bilirim sabahları içinde