Ανομβρία (Anomvria) Iratus

[Intro]

Στην εποχή της υπαρξιακής ασωτίας
Οι άνθρωποι γίναν θύμα της πνευματικής ανομβρίας
Σβήνουνε με πάθος τη φλόγα της δημιουργίας
Ατενίζοντας λάγνα τον καπνό της ανυπαρξίας

[Verse]

Δε βλέπω πια ανθρώπους ερωτευμένους
Βλέπω ζευγάρια που συνήθισαν το μέτριο
Που ζουν με λογική βρέφους
Βλέπω τους ίδιους ανθρώπους να κερατώνουν
Χωρίς να χωρίζουν
Και τους γύρω τόσο οικειοποιημένους
Που το εγκρίνουν

Είναι η εποχή του σφίχτη χίπη
Του σπουδαγμένου ασφαλίτη
Η εποχή που για αποδοχή
Καιν και το ίδιο τους το σπίτι
Η εποχή που’χει πολλή αποχή
Από οποιαδήποτε τέχνη
Η εποχή του
«Δε γαμιέται, ασ'το κι έτσι»