လူတွေဖြတ်လျှောက်သွားတဲ့လမ်းရဲ့
တစ်နေရာအချိုးအကွေ့လေးမှာ
ကိုယ့်အတွေးတွေဟာပိန်းပိတ်အောင်မှောင်နေပါတယ်
ကူရာကယ်ရာမဲ့မာနတွေအောက်ချလို့
ငါလက်ဝါးဖြန့်ထားပါတယ်
ဥပေက္ခာတွေလာမစွန့်ကြဲလိုက်ပါနဲ့
ညနေခင်းလေညှင်းတွေတိုက်တုန်းမှာ
တစ်ယောက်ထဲမျက်နှာငယ်
တတ်နိုင်သလောက်ငါနားလည်မှုတွေ
ပုခုံးပေါ်ထမ်းခဲ့လဲတစ်ခေါက်တစ်ခါရှိခဲ့ဖူးတဲ့အမှားကို
ထောက်ပြပီးအခွင့်အရေးဟာ
နောက်တစ်ခါမရှိတော့ဘူးတဲ့လား
ဒါကြုံနေရတဲ့ဘဝပါအိမ်မှာပြန်ပြောပြတဲ့အခါ
တစ်နေရာအချိုးအကွေ့လေးမှာ
ကိုယ့်အတွေးတွေဟာပိန်းပိတ်အောင်မှောင်နေပါတယ်
ကူရာကယ်ရာမဲ့မာနတွေအောက်ချလို့
ငါလက်ဝါးဖြန့်ထားပါတယ်
ဥပေက္ခာတွေလာမစွန့်ကြဲလိုက်ပါနဲ့
ညနေခင်းလေညှင်းတွေတိုက်တုန်းမှာ
တစ်ယောက်ထဲမျက်နှာငယ်
တတ်နိုင်သလောက်ငါနားလည်မှုတွေ
ပုခုံးပေါ်ထမ်းခဲ့လဲတစ်ခေါက်တစ်ခါရှိခဲ့ဖူးတဲ့အမှားကို
ထောက်ပြပီးအခွင့်အရေးဟာ
နောက်တစ်ခါမရှိတော့ဘူးတဲ့လား
ဒါကြုံနေရတဲ့ဘဝပါအိမ်မှာပြန်ပြောပြတဲ့အခါ
Comments (0)
The minimum comment length is 50 characters.
Information
Users of Guests are not allowed to comment this publication.
There are no comments yet. You can be the first!