Γένvημα Θρέμμα (Gennima Thremma) Ethismos

[Verse 1]
Yaw
Εθισμός, γέννημα θρέμμα μες στην Αθήνα
Με κωδικό όνομα Λουκάς όπως του Κουφοντίνα
Μεγαλωμένος Γκύζη, κάτω απ' τη θέα του τοίχου
Απόφοιτος λυκείου και άρτιος χειριστής του στίχου
Με ρίζες από το Καλλιάνι και την Αρκαδία
Με μια μητέρα κούκλα μέσα απ' την Πορτογαλία
Ένα πατέρα καπετάνιο, ζωή του ταινία
Απέδρασε μέσα απ' τη φυλακή το '83
Πιστεύω αδικηθήκαμε εγώ κι η αδελφή μου
Μα 'χα καρδιά μεγάλη, με έπαιρνε να συγχωρήσω
Κι είπα δε θα κλάψω ξανά, δεν ξανακάνω πίσω
Εγώ που δάκρυζα απ' τα νεύρα μου να μην τους βρίσω
Αναρωτιόμουν αν γίνω κάτι στη ζωή μου
Γιατί στον κόσμο αυτόν δε χώραγε η ύπαρξή μου
Κι είπα "δε θα ακούσω κανέναν, είναι δουλειά δική μου"
Κι έγινα ο Νίκος που αποφάσισα, η επιλογή μου
Είχα πικρές στιγμές, σκεφτόμουνα πώς θα επιζήσω
Όταν δεν είχα τι να πιω, δεν είχα να καπνίσω
Κι είπα δε θα κλέψω ξανά, δεν ξανακάνω Ζ
Εγώ που δάκρυζα όταν άκουγα ΔΠΘ
Πόσοι θα νοιώσανε τους στίχους μου, πόσοι τους λένε;
Πόσοι θα χάρηκαν μαζί μου και πόσοι θα κλαίνε;
Τώρα είμαι πάνω στην Ακρόπολη, πάνω στον βράχο
Τώρα θα μάθουν όλοι ποιοι είμαστε, αυτό σ' το υπογράφω