[Verse]
Ανησυχίες και κλάματα από τον 5ο
Όλο το τρέχω και ρωτάνε πως αντέχω
Είναι οι κεραίες στις ταράτσες βιδωμένες
Το 5G στο κινητό, το όχημα στο κέντρο
Είν' το παράθυρο ανοιχτό σε περιμένω
Απ' τον φωταγωγό lockαρουμε τον ξένο
Στο πάνω όροφο οργάνωσαν κραιπάλη
Δεν πήρα καν μπουκάλι με τις μπάρες μου ανεβαίνω
Αχ, πως γράφεις έτσι δικέ μου
Ανέβασε όλα τα ντεσιμπέλ μου
Αυτό που γράφω είναι όλο το στρες μου
Και ξέρω δεν θα αλλάξω ποτέ μου
Τα χαιρετίσματα σε όλα τα κελιά
Σ' αυτούς που φτάσαν μα δεν ήπιαν γουλιά
Πάρε τσιγάρα καί δύο τρία κρασιά
Και πες του να τα γράψει του περιπτερά
Καλημέρα, 5 το απόγευμα καλημέρα
Το βράδυ δεν κοιμόμουν πάλι με είχε πιάσει τρέλα
Όλοι οι δικοί μου κρέμονται απ' το τι θα πω
Γιατί στέκομαι στην βούλα γι' αυτούς σαν 'μαι ο Mendieta
Δεν με γνωρίζεις μεγάλε
Δεν είναι στο κόκκινο το φινάλε
Αν παν' να γραψουνε δεν βγαίνει τόσο εύκολα
Μαθαίνουνε τους στίχους μου το παν' tale quale
Για τα παιδιά που είχαν όνειρα
Για τα παιδιά που νιώσαν ήττες
Γι' αυτούς που πέσαν στα λασπόνερα
Γι' αυτούς που γεννήθηκαν επικίνδυνοι πολίτες
Ρωτάνε αν τα λέω σκόπιμα
Γιατί με ρουφιανευουνε στους λύτες
Γράφω γι' αυτούς που κάναν όνειρα
Και τώρα καταλήξανε επικίνδυνοι πολίτες
Ανησυχίες και κλάματα από τον 5ο
Όλο το τρέχω και ρωτάνε πως αντέχω
Είναι οι κεραίες στις ταράτσες βιδωμένες
Το 5G στο κινητό, το όχημα στο κέντρο
Είν' το παράθυρο ανοιχτό σε περιμένω
Απ' τον φωταγωγό lockαρουμε τον ξένο
Στο πάνω όροφο οργάνωσαν κραιπάλη
Δεν πήρα καν μπουκάλι με τις μπάρες μου ανεβαίνω
Αχ, πως γράφεις έτσι δικέ μου
Ανέβασε όλα τα ντεσιμπέλ μου
Αυτό που γράφω είναι όλο το στρες μου
Και ξέρω δεν θα αλλάξω ποτέ μου
Τα χαιρετίσματα σε όλα τα κελιά
Σ' αυτούς που φτάσαν μα δεν ήπιαν γουλιά
Πάρε τσιγάρα καί δύο τρία κρασιά
Και πες του να τα γράψει του περιπτερά
Καλημέρα, 5 το απόγευμα καλημέρα
Το βράδυ δεν κοιμόμουν πάλι με είχε πιάσει τρέλα
Όλοι οι δικοί μου κρέμονται απ' το τι θα πω
Γιατί στέκομαι στην βούλα γι' αυτούς σαν 'μαι ο Mendieta
Δεν με γνωρίζεις μεγάλε
Δεν είναι στο κόκκινο το φινάλε
Αν παν' να γραψουνε δεν βγαίνει τόσο εύκολα
Μαθαίνουνε τους στίχους μου το παν' tale quale
Για τα παιδιά που είχαν όνειρα
Για τα παιδιά που νιώσαν ήττες
Γι' αυτούς που πέσαν στα λασπόνερα
Γι' αυτούς που γεννήθηκαν επικίνδυνοι πολίτες
Ρωτάνε αν τα λέω σκόπιμα
Γιατί με ρουφιανευουνε στους λύτες
Γράφω γι' αυτούς που κάναν όνειρα
Και τώρα καταλήξανε επικίνδυνοι πολίτες
Comments (0)
The minimum comment length is 50 characters.