Όσο Γράφουμε Στίχο (Oso Grafoume Stixo) Kako (GRC)

[Chorus]
Θα βλέπω κάθε μέρα φως και τον κόσμο σου ανοίγω
Δεν έχω ανάγκη καμιά νύχτα που κράτησε λίγο
Δε μας σκοτώνετε ποτέ όσο γράφουμε στίχο
Τι να με νοιάζει αν θα πετύχω, μιλάμε σε τοίχο

[Chorus]
Θα βλέπω κάθε μέρα φως και τον κόσμο σου ανοίγω
Δεν έχω ανάγκη καμιά νύχτα που κράτησε λίγο
Δε μας σκοτώνετε ποτέ όσο γράφουμε στίχο
Τι να με νοιάζει αν θα πετύχω, μιλάμε σε τοίχο (ah)

[Verse 1]
Λίγο πριν πέσει το σκοτάδι θέλουν ν' ανακατευτώ
Θέλουν να με κάνουν σώνει και καλά να τους μισώ
Όσοι μπλέξανε μαζί μου έχουν κολλήσει στον ιστό
Θα πεθάνουνε αργά, δε θ' αντέξουνε στο πρώτο μισό
Μισό λεπτό και γίναν στάχτη, περνάω πάνω απ' τον φράχτη
Έχω τον νου μου, βλάκα, και τον στίχο νεκροθάφτη
Αν σου σπάσω το κεφάλι σίγουρα θα 'ν' απ' αγάπη
Να με βγάλω απ' το μυαλό σου, να μη σου θυμίζω κάτι
Οι πιο πολλοί είστε μουγκοί
Αν τους δώσω το μικρόφωνο πεθαίνουν όλοι απ' ανακοπή
Ξέχνα τα μεγάλα λόγια, τώρα φαίνεστε μικροί
Περνάω από πάνω σου εύκολα, σαν νόμος στη βουλή
Είναι συνωμοσία
Δε γνωρίσαμε την τάξη και η ζωή δεν είναι αστεία
Δεν τη γράφουν τα βιβλία
Σ' αυτό το περιβάλλον που δε νιώσαμε οικεία χτίσαν κι άλλη πολυκατοικία, κι άλλη πολυκατοικία