Işıklar Allame

[Verse 1]
Kahrımdan ölmek üzereyim
Saatime kurulu bomba düzeneği
Patlamaya hazırım, oku dizeleri
Acaba benimle gelir mi birileri?
Gidiyorum meçhule doğru bi' diyara
Zorum ama kolay oldu bu, feragat ağrı yok
Sadece boşluk ağrıyor her gün
İstihkakım çizdi yol, iznin yok
Bu, bi' deliden akıl almaya benzer ama konu derin o merakını bi nebze giderir
Düşünce steril
Üzülme; bi' torba kemik, bi' deri kalsa da bu deli, lazım olanı verir ağzın için
İcabına bakarım en has biçimde
Çık hadi, bu bok işin içinden
Sıkıl, kılı kırk yararak seçil ve bir köşeye otur, al verilen notu
Yap emredileni, soru sorma azad ederler
Maazallah ilan ederler seni deli, kim firar ederse
İtaatsizin uçar ensesi, bunun en baba metaforu dişler ve pense
O zaman uzağı hayal etme otur evinden, bi' değişim olur mu dersin?
Benim ilhamımın izahı yok, iltihap dolu günlerimin meyvesi
Ruhunu bozar ilaçlar, irfanın hastaysa talip olan neylesin?
Hiç keyfime değmesin, dertler izimi sürmesin istersin
İstersen olmuyo' bilirsin ki insansın
Buna zor emek vermesi

[Nakarat]
Işıkların sönmeden
Pişman olmadan, ellerin kırışmadan
Gör, yap, tut!
Dudakların kilitli kalsın
Ziyan etme, gel hislerin tutuşmadan
Sert karanlıktan evvel!