
Κουράγιο (Kouragio) Wednesday Night Cypher
На этой странице вы найдете полный текст песни "Κουράγιο (Kouragio)" от Wednesday Night Cypher. Lyrxo предлагает вам самый полный и точный текст этой композиции без лишних отвлекающих факторов. Узнайте все куплеты и припев, чтобы лучше понять любимую песню и насладиться ею в полной мере. Идеально для фанатов и всех, кто ценит качественную музыку.

[Intro: Marseaux & Brando]
Έχω ελπίδες ελάχιστες κι έχω
Έναν κόμπο σφιχτό στον λαιμό μου δεμένο
Δεν ξέρω τι περιμένω
Δεν ξέρω τι προσπαθώ
Έχω ελπίδες ελάχιστες κι έχω
Έναν κόμπο σφιχτό, λίγο πριν το ναυάγιο
Σ' αυτόν τον κόσμο τον άδειο
Κάνε, αδερφέ μου, κουράγιο
[Chorus: Brando]
Έχω ελπίδες ελάχιστες κι έχω
Έναν κόμπο σφιχτό στον λαιμό μου δεμένο
Δεν ξέρω τι περιμένω
Δεν ξέρω τι προσπαθώ
Έχω ελπίδες ελάχιστες κι έχω
Έναν κόμπο σφιχτό, λίγο πριν το ναυάγιο
Σ' αυτόν τον κόσμο τον άδειο
Κάνε, αδερφέ μου, κουράγιο
[Verse 1: Brando]
Έχω έναν φίλο που παλεύει
Έχει χρυσή καρδιά μα δεν το ξέρει
Λαμπρό μυαλό, μα το αντίθετο πιστεύει
Δεν έχω καταλάβει πια τι περιμένει
Γράφει, φτύνει, πονάει, αναιρεί, ψάχνει να βρει τι πάει να πει η κάθε λέξη
Πώς θα αντέξει και πόσο βαραίνει η μνήμη
Σ' αυτόν τον κόσμο προσπαθεί να πάρει ευθύνη
Αλλά ο κόσμος είναι αλλιώς, και δεν του δίνει
Θέλει γνώση να πάρει και γνώση να μεταδώσει
Τη μάνα του να τον δει καλά, να τον καμαρώσει
Αλλά φοβάται γιατί ξέρει πως δεν παίζει γύρα δεύτερη
Απ' αυτόν τον κόσμο ποιος θα γλυτώσει;
Έχω ελπίδες ελάχιστες κι έχω
Έναν κόμπο σφιχτό στον λαιμό μου δεμένο
Δεν ξέρω τι περιμένω
Δεν ξέρω τι προσπαθώ
Έχω ελπίδες ελάχιστες κι έχω
Έναν κόμπο σφιχτό, λίγο πριν το ναυάγιο
Σ' αυτόν τον κόσμο τον άδειο
Κάνε, αδερφέ μου, κουράγιο
[Chorus: Brando]
Έχω ελπίδες ελάχιστες κι έχω
Έναν κόμπο σφιχτό στον λαιμό μου δεμένο
Δεν ξέρω τι περιμένω
Δεν ξέρω τι προσπαθώ
Έχω ελπίδες ελάχιστες κι έχω
Έναν κόμπο σφιχτό, λίγο πριν το ναυάγιο
Σ' αυτόν τον κόσμο τον άδειο
Κάνε, αδερφέ μου, κουράγιο
[Verse 1: Brando]
Έχω έναν φίλο που παλεύει
Έχει χρυσή καρδιά μα δεν το ξέρει
Λαμπρό μυαλό, μα το αντίθετο πιστεύει
Δεν έχω καταλάβει πια τι περιμένει
Γράφει, φτύνει, πονάει, αναιρεί, ψάχνει να βρει τι πάει να πει η κάθε λέξη
Πώς θα αντέξει και πόσο βαραίνει η μνήμη
Σ' αυτόν τον κόσμο προσπαθεί να πάρει ευθύνη
Αλλά ο κόσμος είναι αλλιώς, και δεν του δίνει
Θέλει γνώση να πάρει και γνώση να μεταδώσει
Τη μάνα του να τον δει καλά, να τον καμαρώσει
Αλλά φοβάται γιατί ξέρει πως δεν παίζει γύρα δεύτερη
Απ' αυτόν τον κόσμο ποιος θα γλυτώσει;
Комментарии (0)
Минимальная длина комментария — 50 символов.