Shabikhoon Sajad Shahi

{قسمت یک}
ای
‎زندگی سخت زدش تو بیست شبیخون
‎میگفتم تنهایی رو جنس هزیون
‎خانوادم داد تاوانشو اخر
‎رد دادم خودم پشیمون
نمخیواستم داستانم شخصیشم کنم
‎ولی اوایلش سخت بودش وضعیت کلا
‎سوخت دادم باخت دادم اذیت شدم
‎الان استخونو میشکونم قوی تر شدم
‎ تاریکی مانع طلوع صب
‎ شدم افسرده یدفه فرو تو گود
‎شاهی خیلی وقته شیکوند غرورشو
‎ملی نبود ولی خوندش سرودشو
ببین
‎سفیدا میرفتش تو لوله شل
‎انگار کلماتم‌عین گلوله شد
‎دیگه فهمیدم من دارم وجودشو
‎نه پوله بابام بود نه وجودشو
‎شدم با خطر دوست دیگه راه میره بینش
‎شاهی خیلی سختی کشید یادش نمیره دینش
‎ همرو میخرم براش بخواد هرچیو عینش
‎رو میز ننم ساله دیگه ۱۰کیلو چینه
‎امیدم سوخت شدش سیاه نورم
‎حتی نکشت منو قرص سیانورم
‎دوستا کم شدن دشمنا زیاد بودن
تو‌ خواب بودی لالا من بیدار بودم