Bir Yalan Söyle Bana Rota

[Nakarat: Şebnem Kayla]
Yaz gibi girdin ömrüme
Sar beni uyurum sessizce
Bilmiyordum
Rengini bilmiyordum
Kördüm görmüyordum
Neydim bilmiyordum
Şimdi ise göğsünü dinliyorum
Diz dize ölürüz biliyorum
Silmiyorum
Geçmişi silemiyorum
Acı zor biliyorum
Bekle geliyorum

[Verse 1: Rota]
Ne dediğin değil umrumda hiç
İstemem gelme derim dahi
Mutluluk herkese ben hariç
Uğruyor hissederim bariz
Halime dermanı cerrahi
Operasyonları kim kalpsiz
Üstelik her yalanım dahil
Ölmemi istiyorsan na'piyim
Benden kopartılan her düş için çüş
Dedim herkese uzaklaşıp küs
Düzen eğri ben kaldım hep düz
Şükür günah azaldı her gün
Yüzüm tümör bu söz blöf bi' sus
Çöpleri öp gözün kör olsun
Problem artık hep çözümsüz
Varsa da çözümü beklemem
Kulaklarda akşam üstü sesle
Uyanamam artık eksik nefesle
Geberdi prens tek prensesle
Fren prens'i bin strestler var
Bu sebeple kaldım odalarda
En azından uzakta kovalardan
Tek arzum artık sona varmak
Bulut öldü şimdi ben Rota kalk
Peşimde her şeyin canavarca
İki ara bir derede amalar var
Çünkü gülüşleri masalarda
Ayrılmıyor dili hiç şakalardan
Sensiz yapamadığımı zannederken
Seni son görüşümü hatırladım
Acınacak haldesin
Hâlâ aynısın, salak kadın