Anaisthisia Ioulia Kallimani

Θα αγαπούσες άνθρωπό
Που είναι σαν εσένα;
Όπως σ' αγαπήσα εγώ
Κι άλλον κανέναν;
Θα συγχωρούσες άνθρωπο
Που σ' έχει κάψει;
Και με τις στάχτες σου
Αυτός έχει γελάσει;

Πουτάνα αναισθησία
Εγώ γιατί δε σ' έχω;
Και δίνω σημασία
Δε με προσέχω..
Η ώρα πήγε μία
Καμία
Επικοινωνία
Τσιγάρα, αϋπνία
Λείπεις
Και δεν αντέχω
Δάκρυα στα μάτια
Κι εσύ σ' αλλά κρεβάτια
Κι εγώ να αιμορραγώ
Πώς γίνεται να αγαπώ
Μέχρι και τον χειρότερό σου εαυτό
Και η καρδιά μου θρύψαλα
Χίλια κομμάτια