[Verse 1: Μάνι]
Και νοιώθω τόσο κενός, τόσο που γράφω με κενά προφανώς
Κοινώς, κίνηση εμπρός
Ο κυνικός κυνηγά το φως σε κινηματογράφους για τυφλούς συνεπώς
Τέσταρέ με, στο αίμα σου καίω, κατάλαβέ με
Το στόμα μου δεν κάνει ό,τι του λένε
Και αναρωτιέμαι πόσοι έχουν την ικανότητα να βρεθούν κάτω στο πάτωμα δίχως πτώση
Όσο μεγάλωνα περιμένανε πως θα μάθαινα, πόσο λάθος ήταν, είχα άμυνα
Έβαλα το κεφάλι του συμμαθητή μου μες στα κάγκελα γιατί με κοιτούσε δίχως να 'θελα
Δύο χάπια είναι απόψε το ταξίδι μου τσιγάρο δίχως κάφτρα
Και προσπαθώ να ανάψω απ' τις κουζίνας τα μάτια
Μα είναι ανώφελο, είμαι κομμάτια
[Verse 2: Κακοήθης]
Δεν ξέρω τώρα τελευταία τι συμβαίνει
Ο νους μου έχει χαθεί και εκεί που μένει
Δε βλέπει να τη βγάζετε φέτος, ρε γαμημένοι
Μπροστά απ' την τηλεόραση είσαι τώρα τρεις ώρες πιο σκαλωμένη, δες τι μένει
Όλα τα πήραν μία νύχτα μονάχα που 'χα πεθάνει
Είναι ρουφιάνοι και πιο ρουφιάνοι οι μπάτσοι, δεμένοι
Εν έτη δυο χιλιάδες έντεκα πιο φορτισμένοι
Και με χόρτο πιο πολύ καβατζωμένοι
Πας ψηλά μα ότι πάει πάνω μάθε κατεβαίνει
Κι αν δες πέσεις θα σε ρίξω εγώ, στο υπόσχομαι
Μέλη της σατανικής οργάνωσης Bong Da City
Πιο κολλημένοι, θα δούμε ποιοι θα μείνουνε εν τέλει
Μαλακισμένοι, πουτάνα από την ώρα που ο Ήλιος ανατέλλει
Εξαφανίζεσαι, πας να πλησιάσεις και μολύνεσαι
Εμείς στην κόλαση και 'συ στην τηλεόραση και ρόμπα γίνεσαι
Ξεφτίλα γίνεσαι
Και νοιώθω τόσο κενός, τόσο που γράφω με κενά προφανώς
Κοινώς, κίνηση εμπρός
Ο κυνικός κυνηγά το φως σε κινηματογράφους για τυφλούς συνεπώς
Τέσταρέ με, στο αίμα σου καίω, κατάλαβέ με
Το στόμα μου δεν κάνει ό,τι του λένε
Και αναρωτιέμαι πόσοι έχουν την ικανότητα να βρεθούν κάτω στο πάτωμα δίχως πτώση
Όσο μεγάλωνα περιμένανε πως θα μάθαινα, πόσο λάθος ήταν, είχα άμυνα
Έβαλα το κεφάλι του συμμαθητή μου μες στα κάγκελα γιατί με κοιτούσε δίχως να 'θελα
Δύο χάπια είναι απόψε το ταξίδι μου τσιγάρο δίχως κάφτρα
Και προσπαθώ να ανάψω απ' τις κουζίνας τα μάτια
Μα είναι ανώφελο, είμαι κομμάτια
[Verse 2: Κακοήθης]
Δεν ξέρω τώρα τελευταία τι συμβαίνει
Ο νους μου έχει χαθεί και εκεί που μένει
Δε βλέπει να τη βγάζετε φέτος, ρε γαμημένοι
Μπροστά απ' την τηλεόραση είσαι τώρα τρεις ώρες πιο σκαλωμένη, δες τι μένει
Όλα τα πήραν μία νύχτα μονάχα που 'χα πεθάνει
Είναι ρουφιάνοι και πιο ρουφιάνοι οι μπάτσοι, δεμένοι
Εν έτη δυο χιλιάδες έντεκα πιο φορτισμένοι
Και με χόρτο πιο πολύ καβατζωμένοι
Πας ψηλά μα ότι πάει πάνω μάθε κατεβαίνει
Κι αν δες πέσεις θα σε ρίξω εγώ, στο υπόσχομαι
Μέλη της σατανικής οργάνωσης Bong Da City
Πιο κολλημένοι, θα δούμε ποιοι θα μείνουνε εν τέλει
Μαλακισμένοι, πουτάνα από την ώρα που ο Ήλιος ανατέλλει
Εξαφανίζεσαι, πας να πλησιάσεις και μολύνεσαι
Εμείς στην κόλαση και 'συ στην τηλεόραση και ρόμπα γίνεσαι
Ξεφτίλα γίνεσαι
Comments (0)
The minimum comment length is 50 characters.