Kleine Man Rob de Nijs

De tijd, mijn kleine man, dat je net tot m'n middel kwam
Is niet ver weg, en toch het lijkt of je al tot mijn schouder rijkt
Voor jou begint een leven lang

De tijd, kleine man, dat ik jou praten heb geleerd
Is nu voorbij, het lijkt verkeerd met jou te spreken als een kind
Toch wil ik dat jij leven leert

Op een dag, zal een wereld bestaan
Waar jij gewoon naartoe kunt gaan
En iedereen is vrij

Op een dag, wordt daar lachen geleerd
En oorlog ken je dan niet meer, dat is voorgoed voorbij
Op zo'n dag

En weet je, kleine vriend, je wordt niet ouder en verdient
Het eeuwig leven waar je bent, al wordt je nog zo'n oude vent
Je kunt er altijd blijven wonen

De liefde die je kent, is er voor nu voor en altijd
Die raak je niet zo makkelijk kwijt, al wordt je 120 jaar
Met al je dochters en je zonen

Op een dag, zal er vriendschap bestaan
Die nooit kapot zal kunnen gaan
Zo'n wereld blijft je bij