[Verse 1:]
Καλημέρα σε κάθε τυπά, σε κάθε κοπέλα
Σ' εμένα, σ' εσένα, στον καθένα
Που τη βρίσκει πού και πού να ρισκάρει με τρέλα
Και ποντάρει κι άμα χάνει, ρεφάρει την άλλη μέρα
Καθαροί σαν Δευτέρα, σαν αετοί πετάμε
Από χαρτί, τόσο μικροί
Φύσα καπνό και πάμε πάλι ταξίδι, τόσοι πολλοί
Καλοί και κακοί χωράνε
Εδώ δεν είναι κελί, το προχωράμε και τύπους δεν κρατάω
Στίχους δεν πουλάω, το μονοπάτι μόνο δείχνω, δεν ξέρω πού πάω
Φίλους δε χαλάω για το μουνί που γαμάω
Ένα κομμάτι δίνω πάλι που δεν το χρωστάω
Ένα κομμάτι, κόλλησέ το σ' αυτό που σου λείπει
Κι άμα δε σου λείπει κάτι, γέλα και διώξε τη λύπη
Και σκάβω τάφο στην καρδιά σου και θάψε τη φρίκη
Και καληνύχτα στα πρόβατα, πήρα νίκη, λύκοι
Πάμε λοιπόν, ό,τι γίνει, να 'μαι, τ' ανάβω δε σβήνει
Όποιος δε θέλει να μείνει μπορεί να φύγει
Το πολύ πολύ να μείνουμε λίγοι σιγά-σιγά
Με την ανάγκη που δε μας αφήνει
Γέμισα κι άλλη σειρά, παλιοσειρά δεν μπαίνει τέλος εδώ
Εδώ το νιώθω, το γράφω και ρόλο δεν παίζει το μέρος
Σαν πληγωμένος δολοφόνος, εγώ πληρωμένος
Ενώ σκοτώνω τον φόβο, δε θέλω κέρδος
Και φανερώνω το μένος, βαθύ σκοτάδι πέφτει και βρέχει
Και το κοπάδι τρέμει και τρέχει
Όπλισα τ' όπλο και αναγνώρισα τον στόχο
Πυροβόλησα στον όχλο και πέτυχα τον ηγέτη
Και το κρεβάτι περιμένει κάθε παίχτη
Που δεν έχει σημάδι γιατί δεν έμαθε να βλέπει
Γιατί δεν έχει πάθει και κάνει λάθη σε κάθε του βήμα
Κρίμα, εδώ τα πάντα πληρώνονται, θύμα
Καλημέρα σε κάθε τυπά, σε κάθε κοπέλα
Σ' εμένα, σ' εσένα, στον καθένα
Που τη βρίσκει πού και πού να ρισκάρει με τρέλα
Και ποντάρει κι άμα χάνει, ρεφάρει την άλλη μέρα
Καθαροί σαν Δευτέρα, σαν αετοί πετάμε
Από χαρτί, τόσο μικροί
Φύσα καπνό και πάμε πάλι ταξίδι, τόσοι πολλοί
Καλοί και κακοί χωράνε
Εδώ δεν είναι κελί, το προχωράμε και τύπους δεν κρατάω
Στίχους δεν πουλάω, το μονοπάτι μόνο δείχνω, δεν ξέρω πού πάω
Φίλους δε χαλάω για το μουνί που γαμάω
Ένα κομμάτι δίνω πάλι που δεν το χρωστάω
Ένα κομμάτι, κόλλησέ το σ' αυτό που σου λείπει
Κι άμα δε σου λείπει κάτι, γέλα και διώξε τη λύπη
Και σκάβω τάφο στην καρδιά σου και θάψε τη φρίκη
Και καληνύχτα στα πρόβατα, πήρα νίκη, λύκοι
Πάμε λοιπόν, ό,τι γίνει, να 'μαι, τ' ανάβω δε σβήνει
Όποιος δε θέλει να μείνει μπορεί να φύγει
Το πολύ πολύ να μείνουμε λίγοι σιγά-σιγά
Με την ανάγκη που δε μας αφήνει
Γέμισα κι άλλη σειρά, παλιοσειρά δεν μπαίνει τέλος εδώ
Εδώ το νιώθω, το γράφω και ρόλο δεν παίζει το μέρος
Σαν πληγωμένος δολοφόνος, εγώ πληρωμένος
Ενώ σκοτώνω τον φόβο, δε θέλω κέρδος
Και φανερώνω το μένος, βαθύ σκοτάδι πέφτει και βρέχει
Και το κοπάδι τρέμει και τρέχει
Όπλισα τ' όπλο και αναγνώρισα τον στόχο
Πυροβόλησα στον όχλο και πέτυχα τον ηγέτη
Και το κρεβάτι περιμένει κάθε παίχτη
Που δεν έχει σημάδι γιατί δεν έμαθε να βλέπει
Γιατί δεν έχει πάθει και κάνει λάθη σε κάθε του βήμα
Κρίμα, εδώ τα πάντα πληρώνονται, θύμα
Comments (0)
The minimum comment length is 50 characters.