Loffaren Vamp

Eg har aldri noken gång
Hatt lerkå sine vinger
Eg har aldri flydd
Bara gått på grus og gras
Og iblant ein drøm av støv
Og stjerner sydd

Ville bara væra loffar
Ikkje mærr enn bara det
Og ligna sommarbrisen
Konna plystra av og te

Opp og ner har veien gått
Snodd seg mellom tårer
Og iblandt ein skratt
Kall meg gjerna døgenikt
Uansett, for livet
Løfte eg min hatt

Ville bara.....

Alt e mitt og ikkje mitt
Alt e lån. Eingång blir alt
Betalt igjen
Men den tid, den fjerne sorg
Ennå e eg måne, sol
Og stjerners venn