Ne Bilirsin Sagopa Kajmer & Kolera

[Verse 1: Kolera]
Dik bir yokuş hayat, başında Azrailiyle bekleyen
Azrail melekten korkma! O bir emri yerine getiren
Terbiyelen haddini hatırla, kıyametten önce bir
Kıyamet kopsa Allah'ım şükür sana, kavuş bana

Her gün korkuyu tanıdığım ilk günüm
Her dün sana yaklaştığım bir bölüm
Her hüzün sorularıma bir çözüm
Sana yürüdüm, Hak sürüm sürüm
Kalbim saklı kalmış bir cürüm

Ey benim başımı alıp duvarlara vuran gönüllüm
Sen her böyle yaptığında bin parçaya bölündüm
Düşünmez mi kimse, kim kendini küçük düşürdü?
Küçüğüm çünkü kalbim büyüdükçe beden küçüldü

Estir yelleri, hüznün bitsin dertleri
Sen dağıtmazsan gitmez acının küçük fertleri
Cümle cümle anlatmakla bitmez sabir halleri
Sanma tabiat ana, bunlar Rabbin kızgın selleri

Her gördüğünü hayra yorma, şükret yaz ayında donma
Buruk açlık düştü karna, bomboş iş üstünde durma
Vurana kadar kaçar turna, harcanmamalı zaman boyna
Kara hain girer koyna, söylediğine uyma