Zan Ziro Unwound818 (GRC)

[Verse 1]
Κατάληψη σε όλη την υδρόγειο
Το δύο μηδέν πάει ταξίδι στο υπόγειο
Το φτύνουμε γι’ αυτούς
Που ακροβατούν πάνω στο ναρκοπέδιο
Που κάποτε βαφτίσανε Μεσόγειο
Περνάει σύνορα και θάλασσες
Μη μου λες τι σε χαλάει
Πες μου πως θα το άλλαζες
Καινούρια μέρα και ανάποδα τα πάντα
Αράζουν ασφαλίτικα στα μέρη που άραζες
Έγινε η απώλεια συνήθεια
Σκάσαμε διάφανοι να μη μας πάρουν μάτι
Πάνω κάτω στην Αθήνα με τα πόδια
Έχω φορτώσει όλον τον δρόμο της στην πλάτη
Οι δικοί μου είναι παιδιά που γνωρίζουν καλά
Πως όλα εδώ είναι δανεικά
Πως όλα εδώ όπως έρχονται έτσι φεύγουνε
Μαθημένοι καλά στα κυνηγητά
Μα ακόμα περιμένουμε
Να τους δούμε να τρέχουνε
Μόνιμα σε εδάφη άγονα
Κολωνό, Κουκάκι, Πέραμα, Πετράλωνα
Γίναμε η σπίθα λίγο πριν το παρανάλωμα
Γίναμε η πληγή που δε καλύπτει το μπάλωμα
Πιστά κρατάμε τα πόστα μας
Εμείς με τη λόξα μας
Με κεφάλι βαρύ και δεκάδες ρουφιάνους
Να παρακολουθούν έξω απ’ την πόρτα μας
Γράφω το καινούριο μου κακούργημα
Έτος ’22, πλανήτης τερατούργημα
Εκείνον τον Δεκέμβρη είδα στο δρόμο
Τι στ’ αλήθεια είναι τέχνη
Είδα στον δρόμο τι σημαίνει αριστούργημα
Είμαστε ηλεκτροφόρα σύρματα
Φλεγόμαστε ανά πάσα στιγμή
Βγάλαμε από πάνω μας την γείωση
Κι εσύ που αράζεις
Εκεί ψηλά στα σύννεφα το νου
Γιατί μάλλον θα είναι
Απότομη η προσγείωση