Pote Den Emathe Usurum

Πρώτα τα γένια θα ξυρίσει
Έπειτα θα στρώσει το γιακά
Βέρα δε θα χει να γυαλίσει
Μόνο παλιά ασημικά

Την πόρτα πίσω του θα κλείσει
Στο δρόμο δε θα παίζουνε παιδιά
Στο καφενείο θα χαιρετήσει
Στα μνήματα θα ρίξει μια ματιά

Αχ, συ που δεν ήρθες ποτέ
Θα 'χες μαύρα μαλλιά, κόκκινα χείλη γλυκά
Ποτέ δεν έμαθα
Αχ, θα είχα μια αγκαλιά
Πιο ωραία γηρατειά, ίσως και να 'χαμε παιδιά
Ποτέ δεν έμαθα

Το δρόμο θα κατηφορίσει
Στο μπαρ σκυφτός θα κάτσει στη γωνιά
Και τις γυναίκες θα πλευρίσει
Μα θέλουν άλλης συντροφιά

Με μια από 'κείνες θα μιλήσει
Κι η μια μετά την άλλη ρουφηξιά
Μα το τσιγάρο του έχει σβήσει
Στα σκέλια της θα ψάξει για φωτιά