Nie żałuj mnie PiH

Życie, życie, aha...

[Verse 1]
Daleko od domu, hotelowy pokój
Z nieznajomą dziewczyną cierpkie myśli płyną
Mieszam wódkę z kokainą
Obserwuję wskazówkę godzina za godziną
To do czego człowiek dąży, wszystko jest oszustwem
Lata z dala od siebie, w pamięci z stłuczonym lustrem
Namacalny bezsens, gorzki posmak życia niesmak
Moja ponura autorefleksja
W radiu leci melodia skądś znajoma
"Jesień idzie przez park" Krzysztofa Klenczona
Kolejna setka, w oczach obraz się rozmywa
Matowa szyba odbiera światu barwę, wyraz
Uwolnić siebie od siebie, o to chodzi w zasadzie
Oszronionego ranka w gasnącym listopadzie
Stoję na rozstaju dróg, nie wiem czy stąd się powraca
Przede mną pełna wilczych jagód srebrna taca
Pamiętam jak na dachu bloku stałem sam
Nie boję się nieznanego, tylko stracić to co znam
Życie polega na wyborach
Wiem, trzecia nad ranem, to na to późna pora

[Refren]
Mamo spójrz mi w twarz, proszę Cię wybacz
Wiem, po policzkach nie jedna łza Ci spływa
Mamo, mamo moje życie to chwila
Mamo zrozum, takiego masz syna