Het Leed Versierd Klein Orkest

Ze lalt en ze valt
Als ze te veel gedronken heeft
Geeft ze alles wat ze heeft
Aan iemand die vraagt

Zo lang al zo bang
Om helemaal alleen te leven
Blijft ze fantasieën weven
Tot diep in de nacht

Ze kijkt tv, ze drinkt thee
Ze leest brieven, ze draait platen
Schrikt als ze zichzelf hoort praten
En niemand haar hoort

Dan doet ze de lichten uit en controleert het gas
En als vanzelf glijdt haar jas
Over haar schouders heen
Altijd op jacht, gedreven door angst dat ze kansen mist
Vreemd dat ze altijd ergens wil zijn
Waar ze niet is

Ze zit alleen kijkt om zich heen
Lacht als iemand haar iets vraagt
Gesprekken saai en afgezaagd
"Waar ken ik je van?"