Zabdar Reza Pishro (Ft. Kiarap313, Majhool & Sinab)

[کورس – رضا پیشرو]
ضربدر زدم رو نقشه
با اینکه میدونستم این گنجه باعث رنجه
وقتی قندی نیست تو قهوه، مزه تلخه
عقلی نیست توو سرِ اهل گله
همه سر به نیست توو قلعه
مردی نیست توو صحنه جنگه
جای چنگ دیو رو ببره

[ورس یک – رضا پیشرو]
بیا بالا گاهی وقتا
همه اینو نمیفهمن
داره شبه تاریک هم ماه
باید حقیقتو شنید از حق
توو خونتون بشین از ترس
آب دونه دونه چکید از سقف
باید کار کنی بدی همدم
وقتشه قاب کنی همه خاطرات خوبو دیگه بری جنگل
اگه وایسادی بشین عمداً
پروازتو بگیر از غم
الماستو بچین از من
ته قصمون هر چی که هست
بیاریم قلبی به دست
جا اینکه گرمی به دست
بیوفتیم دنباله تغییر مرز
منم هیچ امیدی ندارم به تم ترمیم عقلم
مثه اون قدیما دیگه نمیخوام اهلی بشم
پاهام تیغ درآوردن و نمیخوام زنجیره چرخ
واسه من شدی یکی از ایستگاها گندیه تهش
مردی که هزار بار زمین خورد و تقدیرو کند
نوک قلمش تبدیل شده به یه شمشیر زر
وقتی هیچ چیزی تعدیل نمیشه من غمگینشم
عده ای کل خونشون با یه دونه شمع میشه گرم
میدونم چه سفره ای می‌چینی سال نو
نمیدونی چقد بغض میکنم واسه ظلم
عادلانه ترینشم عادلانه نیست
وقتی ما به سادگی دادیم پا به دیو