İlk Bahar Orkhan Zeynalli (Ft. Tomris)

[Bənd 1] [Orkhan Zeynalli]
Soyuq əlimi ocağa tutub isitmək
Bir adama bir ömürlük bəs etmək
Şəhər işıqlarında itən o baxışları
Doğmaların kədərləri kimi hiss etmək

Bağlı pəncərələr
Əlimdə incə qələm
Həyatda yoxdur heç nə
Ailədən öncə gələn
Mən hərdən incidərəm
Hərdən sevincə tənəm
Sən oldun ilk baharda gülləri birinci dərən

Sən oldun ən dərin sularda yoluma dalğalar sərən
Sən ən soyuq sabahlarıma günəş olub işıq saçan
Sən ən xoş arzularda deyilən sözlər kimi doğma
Payız küləklərimi duyan quru gözlər kimi dolmaq

Gün gələr biz oyanmarıq eyni şəhərdə
Bizə aid dörd divarda görüşək hərdən
Mən ustərəm ən çətin sətirlər bitsin
Mənim tək bacım onu sevdiyimi bilsin

[Nəqərat] [Tomris]
Həyat açır bizə yeni-yeni səhifələr
Dünənləri çevirərək xoş günlərə
Günəş hər işıq saçanda “sev” deyə
Sevən qəlblərdə yer yox dərdlərə