Για να μην τρομάξει
Τα λέει μονάχος
Από μέσα του σκέφτεται
"μην με αφήσεις"
Και την κοιτάζει και λιώνει
Όμως δεν λέει κουβέντα
Και όταν φεύγει από δίπλα του
Κρατάει σημειώσεις
Ένας αόρατος θρόνος
Για να κάθεται άνετα
Το κορίτσι που βλέπει
Το αγόρι φάντασμα
Κάθε βράδυ στον ύπνο του
Περπατάνε το δρόμο
Και του κρατάει το χέρι
Δεν περπατάει πια μόνο
Τον κοιτάζει βελούδινα
Και του τραβάει τις κουρτίνες
Για να αλλάξει το φως
Και να αλλάξει ο αέρας
Της δαγκώνει το δάχτυλο
Είναι πρωί Κυριακής
Και τη θέλει εδώ
Και το πρωί της Δευτέρας
Τα λέει μονάχος
Από μέσα του σκέφτεται
"μην με αφήσεις"
Και την κοιτάζει και λιώνει
Όμως δεν λέει κουβέντα
Και όταν φεύγει από δίπλα του
Κρατάει σημειώσεις
Ένας αόρατος θρόνος
Για να κάθεται άνετα
Το κορίτσι που βλέπει
Το αγόρι φάντασμα
Κάθε βράδυ στον ύπνο του
Περπατάνε το δρόμο
Και του κρατάει το χέρι
Δεν περπατάει πια μόνο
Τον κοιτάζει βελούδινα
Και του τραβάει τις κουρτίνες
Για να αλλάξει το φως
Και να αλλάξει ο αέρας
Της δαγκώνει το δάχτυλο
Είναι πρωί Κυριακής
Και τη θέλει εδώ
Και το πρωί της Δευτέρας
Comments (0)
The minimum comment length is 50 characters.