Ey İnsan Sən Fanisən Xumar Qədimova

Sabahı düşünmədən, yaşıyırsan gününü
Kədəri düşünmədən, keçirirsən ömrünü...
Hər sabah şükr etməyi unudursan düzdümü?
Ey insan, sən fanisən
Sən fanisən, unutma...
Sanki ömrümüz sonsuz
Həyat davam edir deyən biz
Ey insan, sən fanisən
Sən fanisən, unutma...
Günün birində, kədər yaşadın
Bu kədərdə, yanında insanlar yığdın
Amma bir masada əyləşdiyin o dostlar
Nədənsə, görünmədi o gün...
Əlini açıb, rəbbinə dualar etdin, yalvardın
Kömək istədin
Amin!.... Amin!...
Və anladım, anladım...
Ey insan, sən fanisən
Sən fanisən, unutma...