Demirden Leblebi Nazan Öncel

Söylenmese de olurdu
Ama simdi söylemek
Söylemek istiyorum
Belki kalbin kirilir
Gözyasina bogulursun
Gözyasini sakla
Ben ölürsem agla
Bunu senle hiç
Hiç konusmadik biz
Tek tanigim sen
Tek çarem sendin
Beni anlamak istemez miydin
Bu aciyi ben tam yüz sene tasidim
Içimdeki bu aciyla hamal gibi yasadim
Simdi bana saril
Sadece saril
Ve lütfen artik beni dinle
Lanet olasi bir gündü
Kapi açildi ve o geldi
Yüzünde pis bir ifade vardi
Koynunda yilan besledigin o yatakta
Kardesime süt veriyordum o anda
Dogru odaya daldi
Ve buyurgan bir sesle
Beni yanina çagirdi
Kolumdan çekip
Kucagina aldi
Otur dedi kisaca
Evet bu öyle siradan bir gün degildi
Gözyaslarini sakla
Ben ölürsem agla
Sonra bu yana bakma basini çevir derken
Elleri bacaklarimda
Geziniyordu anne
Babacigim yapma dedim
Bir hayvan gibi soluyordu
Iki bacaginin arasinda
Beni mengeneye almisti
Sonra nasil olduysa
Kurtulmayi basardim
Bir odaya kaçtim
Ve o anda sadece haykiriyordum