{آلبوم نسخه | متن آهنگ «او دی» از هیپهاپولوژیست}
[مقدمه: احمد ظاهر]
امشب از باده خرابم کن و بگذار بمیرم
غرق دریای شرابم کن و بگذار بمیرم
قصه ی عشق بگوش من دیوانه چه خوانی؟
بس کن افسانه و خوابم کن و بگذار بمیرم
(کا کا کاگان)
[ورس]
من اینجام وسط حِصارا
هر بار تو دعوا گفتم به بابا
این همه سال خوندم درس
تهش شدم رپ کن
پس کسخوار کتابا
این آدما از من چی میخوان
یه منطقی، عاقل، شیمی دان
بابا شرمندم ولی نمیگام
چیزی که آدما میخوان و نمیخوام
زندگی برا من فقط یه حبابه
راه رفتن وسط این همه زباله
هربار به هرکسی دادم قدرت
فقط خواست روحمو بکنه مچاله
بابا من عاشق راه رفتنم
لفظای کسشرِ توی دفترم
هِی نوشتمشون هِی خط زدم
هِی بچه اومد هِی خط زدم
از پول توجیبی ای که بهم میدادی
واسه دافم میخریدم اورژانسی
Pool Party چشمام قرمز توی
میفهمیدی میخواستی تو روم وایستی
Nasty بابا بچّم خوشکله
پسرت معروفه به بدمستی
عیدی پنج سال پیشتم دارم
شده میده، بوی سبزی shake انقد توش
بابا گرون شد قیمت دراگا
حتی شات مشروبای تو کلابا
این همه سال خوندم درس تهش شدم رپکن
پس کسخوار کتابا
از وقتی که جوش میزد صورت
تا هر آشغالی که شب میرفت تو رگ
تو مدرسه بودم یک
ولی معلما از من بدشون میومد
گفتن رپفا شده خونَت
دونه دونه بچه ها در اومدن تو زرد
تو رپ فارسی شدم یک
ولی گنده ها از من بدشون میومد
مامان دوست داشت بسازم دارو
ولی زد خشتکم خیابونو جارو
هوا سرد بود میبارید بارون
همه منتظر بودن بزنم زانو
انداختن وسط یه قایق سوراخ و
تنهام گذاشتن بدون پارو
ما بودیم دو تا داداش
ولی تو خونمون از من بدشون میومد
آدما از من بدشون میومد
میخواستن ببینن تو چِشام ترسو
با خونم ساختم مسیرمو
جنگو code ـیام دارنDNA
من کشتم اون آدم قبلیو
چیزی که ساختم نمیشه تسلیم
پِیمُد داشت میبارید برف
همه از شاه میخواستن بگیره تصمیم
بِکشم لشکر یا بمونم خونه
شوالیه دیگه نمیاد خونه
گرگا تو جنگل میکشن زوزه
به بچه گفتم این آخرین بوسه
هنو یکمش مونده تو قلبم
مثِ اون وقتا که روپوشم تنمه
چیزی که ازم میخواستن بشم
فرق داره با چیزی که الان هستم
یادم هست اون چیزی که بودمو
که تو سیاهی گم نکنم نورمو
کسخوار فیک، من میمونم خودم
مهم نیستش کسی نداره دوسم
میزنن نامردی، میکنن ترویج
ترکم کنین حتی خونه امن نیست
این دنیا زیاد نداشت دوسم
شاید محبوب شم تو زندگی بعدی
[مقدمه: احمد ظاهر]
امشب از باده خرابم کن و بگذار بمیرم
غرق دریای شرابم کن و بگذار بمیرم
قصه ی عشق بگوش من دیوانه چه خوانی؟
بس کن افسانه و خوابم کن و بگذار بمیرم
(کا کا کاگان)
[ورس]
من اینجام وسط حِصارا
هر بار تو دعوا گفتم به بابا
این همه سال خوندم درس
تهش شدم رپ کن
پس کسخوار کتابا
این آدما از من چی میخوان
یه منطقی، عاقل، شیمی دان
بابا شرمندم ولی نمیگام
چیزی که آدما میخوان و نمیخوام
زندگی برا من فقط یه حبابه
راه رفتن وسط این همه زباله
هربار به هرکسی دادم قدرت
فقط خواست روحمو بکنه مچاله
بابا من عاشق راه رفتنم
لفظای کسشرِ توی دفترم
هِی نوشتمشون هِی خط زدم
هِی بچه اومد هِی خط زدم
از پول توجیبی ای که بهم میدادی
واسه دافم میخریدم اورژانسی
Pool Party چشمام قرمز توی
میفهمیدی میخواستی تو روم وایستی
Nasty بابا بچّم خوشکله
پسرت معروفه به بدمستی
عیدی پنج سال پیشتم دارم
شده میده، بوی سبزی shake انقد توش
بابا گرون شد قیمت دراگا
حتی شات مشروبای تو کلابا
این همه سال خوندم درس تهش شدم رپکن
پس کسخوار کتابا
از وقتی که جوش میزد صورت
تا هر آشغالی که شب میرفت تو رگ
تو مدرسه بودم یک
ولی معلما از من بدشون میومد
گفتن رپفا شده خونَت
دونه دونه بچه ها در اومدن تو زرد
تو رپ فارسی شدم یک
ولی گنده ها از من بدشون میومد
مامان دوست داشت بسازم دارو
ولی زد خشتکم خیابونو جارو
هوا سرد بود میبارید بارون
همه منتظر بودن بزنم زانو
انداختن وسط یه قایق سوراخ و
تنهام گذاشتن بدون پارو
ما بودیم دو تا داداش
ولی تو خونمون از من بدشون میومد
آدما از من بدشون میومد
میخواستن ببینن تو چِشام ترسو
با خونم ساختم مسیرمو
جنگو code ـیام دارنDNA
من کشتم اون آدم قبلیو
چیزی که ساختم نمیشه تسلیم
پِیمُد داشت میبارید برف
همه از شاه میخواستن بگیره تصمیم
بِکشم لشکر یا بمونم خونه
شوالیه دیگه نمیاد خونه
گرگا تو جنگل میکشن زوزه
به بچه گفتم این آخرین بوسه
هنو یکمش مونده تو قلبم
مثِ اون وقتا که روپوشم تنمه
چیزی که ازم میخواستن بشم
فرق داره با چیزی که الان هستم
یادم هست اون چیزی که بودمو
که تو سیاهی گم نکنم نورمو
کسخوار فیک، من میمونم خودم
مهم نیستش کسی نداره دوسم
میزنن نامردی، میکنن ترویج
ترکم کنین حتی خونه امن نیست
این دنیا زیاد نداشت دوسم
شاید محبوب شم تو زندگی بعدی
Comments (0)
The minimum comment length is 50 characters.