Από το Κέντρο (Apo to Kentro) Lobo (GRC) (Ft. Alex Cara & Novel 729)

[Verse 1: Alex Cara]
Με δυο μπαντάζ κρεμασμένα στο μπάνιο και στα στήθια χίμαιρες
Και εσύ μίλαγες λες και με ήξερες
Με καρδιά λιονταριού βλέμμα αετού και αδέρφια γίγαντες, πονάν' τα λόγια που δε μίλαγες
Δε με νοιάζει αν έχεις φράγκα ή αν έχεις πόστα, καμία ουσία, μόνο εφέ και πόζα
Λίγοι σημαντικοί για εμένα και αυτοί κρύβουν λόξα
Έχω δίπλα μου αυτούς που μιλάμε την ίδια γλώσσα
Γιατί είπα να γίνω αγκαλιά και ανάσα για όποιον φοβάται
Το τσεκούρι θα ξεχνάει αλλά το δέντρο θα θυμάται
Τον Θεό προσκυνάτε, γιατί αγαπάτε;
Τι ζητατε;
Χαζεύω τις σκεπές και τη σκέφτομαι να κοιμάται
Είπα να γράψω όλα όσα ο κόσμος κουβαλάει
Εδώ να στέκω βράχος, τίποτα μη με κουνάει
Έκανα δίδαγμα την πτώση, κίνητρο ό,τι με πονάει
Δεν ξεχνιέται όποιος πεθαίνει, μα πεθαίνει όποιος ξεχνάει
Άιντα
Είπα να φύγω μα όλο πίσω με γυρνάει
Αν δεν το ξεπεράσω μόνος, δε θα το δω να περνάει
Για αυτό να βρίσκεις τα κότσια να αλλάζεις ό,τι σε χαλάει
Κάθε κατεργάρης στο πάγκο και ο πεισματάρης νικάει
Γιατί είπα να το ξεπεράσω, πως δε θα ξανακλάψω
Θυμάμαι να μου λες η ζωή μας δεν είναι ρομάντζο
Είναι σκληρό το κανναβάτσο, μα ό,τι θέλω θα αλλάξω
Δώσε θηλιά ή βιβλία σε κάθε φασίστα ή μπάτσο