Cinai Saian

[Nakarat]
Gün döner (yeah), kararır içinde yıldızlar
Bir tebeşir döner kenarlarını
Bir ölüm halinin
Uyu, uyan!
Geceler içinde bir tuzak artık
Bir başıbozuk ben büyük yağmurun altında cinai

[Verse 1]
Ne kadar çıksan da evden içinde dört duvar
Burada yaşam artık kuşkulu bir ölüm gibi muğlak
Bir ses uçurumda bırakırken seni ağlar
Yapmadığın bir o kaldı yağmurla konuşmak
Sen de geçtin o binalar ortasından
Nasıl bir yalnızlıksa bu silinmekle varlık arasında
Ya gizli bir defteri var ya da bilinmez bir detay
Ya da çantasında bazen açıp bakmak için ay
Geceler uzar pencerende kül kalır
Dehşet gündemdedir batar güneş odada gün kalır
E son kanın bu!
Karanlıklar damıtır kentini
İnan Bazen tanrılar bile avuttu kendini
Ve onu bir gemi bekler gibi limanda, lanet!
İskambil kâğıdından kader öyle değil de ya ne?
Süt gibi bir sabah başlar, sabah bir ayin
Ve gezinir sokakta geceden kalma cinai