Zor Soruları Bilemem Kolera

[Verse 1]
Gece saçlarım kadar uzun yine de sabaha yetiştim
İçime yapılan onca baskının şaşkınlığında yine de direnebilmişim
Ben Esen, özür dilerim, rüzgârla geldiğim için acele gelmişim
Yanına varana kadar birçok vesveseden geçtim
İki yüz sahibi yüzlerce insanla arkadaşlık ettim
Böyle uyanık kaldım, böyle savaşabildim belki de
Hangimiz elemi seçer iremden vazgeçer de?
Bedduâcı değilim hayata, bu bi' bubi tuzağı
Ulaştı çığlık uzağa, yağmur güler, sema ağlar hâlime
Merhametten doğdu rahmet haine
Gördü hâli küçük alime düşündü tek bir hamlede
Köpek olduğunu biliyordum da
Bu kadar çabuk ısıracağını bilmiyordum
En âlâ köpeğin sen olduğunu bilmiyordum
Tuttuğun yolun ateşi çıkacağını sezmiyordum
Kör olmuştun, önünü görmüyordun

[Nakarat]
Sorma, zor soruları bilmem
Alalade bir insanın dediğine gelmem
Fevkaladenin fevkine vardım daldım, daldım, daldım
Geç bu eziyeti, geç sen
Sen sensen ben de benim, herkes kendine kurban
Kendimi ben saldım, saldım, saldım