Sztokholmski syndrom Zipera

Byłem ignorantem i prowodyrem
Egoistą byłem wściekłym sukinsynem
Grzeszyłem myślą i czynem
Robiłem co mi nie miłe
Zdradziłem dziewczynę
Emocje zapiłem
Sumienie Zabiłem
W Kościele rozgrzeszenia nie doświadczyłem
Miejsca w komunikacji nie ustąpię
Podglądam przez kamerkę w laptopie
Obserwuje knuję czas marnuję
De motywuję zło propaguję
Nie przebieram w słowach, jadem pluję
Tylko patrzeć jak komuś plan pokrzyżuję
Radość sprawiają nieszczęścia cudze
Niech Mają Kogo Ze sobą skłócę
Świat jaki znają nogami do góry wywrócę
W Dodatku nie płacę podatków

Jestem chciwy
Próżny i leniwy
Bezczelny Mściwy uparty i złośliwy
Za swoje niewypały u winnych szukam winy
Nie pomoże tu kuracja z hydroksyzyny
Okłamałem ludzi mnóstwo
Nie obce mi wszelkiego rodzaju oszustwo
Bawię się ludzką autodestrukcją
Co mówię teraz nie jest iluzją
Kradłem nawet własna matkę
A jakże wykorzystuję jednostki słabsze
Z nikim się nie pieszczę także
W żadnym teatrze nie klaszczę
Co ważne ludziom imponuje mój sabotaż
Sztokholmski syndrom
Popatrz zwierciadło duszy tam chowasz
Odpowiedz za co jeszcze mnie jeszcze kochasz