Θρύλοι (Thriloi) Tus

Πολλές φορές νιώθω σαν τον Αντώνη Δαγκλή σαν τον Κυριάκο Παπαχρόνη
Τον Σεχίδη τον Καζάκο τον Δημήτρη Βακρινό
Σκέφτομαι να σας στείλω ένα ταξίδι μακρινό
Μετά αράζω δίνω τόπο στην οργή
Παίζω μπαλίτσα σα Δομάζο με Χατζηπαναγή
Και κατεβαίνω για να πάρω το πρωτάθλημα πάλι
Με Διαμαντίδη, Σπανούλη, Γιαννάκη και Νίκο Γκάλη
Πάλι να ερωτευτώ άλλη δεν παίζει
Μόνο Βιουγιουκλάκη, Λάσκαρη, Καρέζη
Και ξέρω όσο κι αν πιω όσο κι αν γίνω μπεκρής
Πάντα ο πιο διάσημος θα είναι ο Ορέστης Μακρής
Και τι να πεις και να τρέχεις σαν το Βέγγο δεν τους φτάνεις
Νιάρχος, Μυστακίδης, Λάτσης, Βαρδινογιάννης με πιάνεις
Ελληνική μαφία μες στην πέτσα
Ρωτάνε στην Αμερική για το Σπύρο Βελέτζα
Έτσα
Όπως ο Παπαδόσηφος
Αφού η δικαιοσύνη σπάνια θα δώσει φως
Κρύβω τους στίχους μου κάτω απο τη γενειάδα
Κι όταν τους βγάλω θα μιλάει όλη η Ελλάδα


Είμαι ένας θρύλος και οι θρύλοι δεν πεθαίνουνε
Νομίζανε πως θα ξεχαστώ σε μια βδομάδα
Περάσαν χρόνια κι ακόμα παραμένουμε
Τα μεγαλύτερα ονόματα στην Ελλάδα