Chhittey Noor De Satinder Sartaaj

ਵਖ਼ਤ ਦੀ ਤੋਰ ਭੁਲਾਉਂਦੇ
ਸੱਜਣ ਜਦ ਕੋਲ ਬਿਠਾਉਂਦੇ
ਫੇਰ ਸਰਤਾਜਾਂ ਵਰਗੇ
ਆ ਫਿਰਦੇ ਲਿਖਦੇ ਗਾਉਂਦੇ

ਵਖ਼ਤ ਦੀ ਤੋਰ ਭੁਲਾਉਂਦੇ
ਸੱਜਣ ਜਦ ਕੋਲ ਬਿਠਾਉਂਦੇ
ਫੇਰ ਸਰਤਾਜਾਂ ਵਰਗੇ
ਆ ਫਿਰਦੇ ਲਿਖਦੇ ਗਾਉਂਦੇ

ਕੇ ਸਾਨੂੰ ਦੂਸਰੇ ਜਹਾਨ ਵਿਚ ਲੈ ਗਏ
ਕੋਈ ਸਦੀਆਂ ਪੁਰਾਣੀ ਗੱਲ ਕਹਿ ਗਏ
ਏਨਾ ਸਫ਼ਰਾਂ ਦੇ ਕਿੰਨੇ 'ਕ ਮੁਕਾਮ ਨੇ
ਛਿੱਟੇ ਨੂਰ ਦੇ ਅੱਸਾਂ ਦੇ ਮੱਥੇ ਪੈ ਗਏ

ਦੋ ਪਲ ਘੜੀਆਂ ਦਿਨ ਰੁੱਤ ਆਲਮ
ਅੱਜ ਵੀ ਨਵੇਂ ਨਵੇਂ ਨੇ ਪਾਵਨ ਵੇਲੇ ਜੀ
ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਨਿਗਾਹਾਂ ਮਿਲੀਆਂ
ਕਰ ਗਏ ਰੂਹ ਨਾਲ ਮੇਲੇ ਸੱਜਣ ਸੁਹੇਲੇ ਜੀ

ਸ਼ੁਕਰਾਨੇ ਤੇਰੇ ਸੰਦਲੀ ਹਵਾਏ ਨੀ
ਛੱਲੇ ਵਾਲਾਂ ਦੇ ਰੂਹਾਨੀ ਜੋ ਉਡਾਏ ਨੀ
ਤੇਨੂੰ ਕਾਸਿਦ ਬਣਾਕੇ ਕਿਸ ਭੇਜਿਆ
ਕੋਈ ਅੰਬਰੀ ਪੈਗਾਮ ਪਹੁੰਚਾਏ ਨੀ

ਮਹਿਰਮ ਜਿਹਾ ਬਣਕੇ ਮਿਲਿਆ
ਰਹਿਬਰ ਹੋ ਗਿਆ ਅਕੀਦੀ
ਹੱਸਦੀ ਤੇ ਦਸਤਕ ਦੇ ਕੇ
ਦੱਰ ਖੁਲਦਾ ਪਿਆ ਅਖ਼ੀਰੀ