Άσαρκος:
Ό, τι νιώθω γράφω, πληρώνω για να το ‘χετε
Πληρώνομαι κάθε φορά που το νιώθετε
Ό, τι νιώθω γράφω, σηκώνομαι στα πόδια μου
Τη Γη κοιτώ ξανά να πάρετε τα λόγια μου
Χαμένος, χαμένος σ’ έναν πλανήτη μουσικής
Μιας βιομηχανίας που όταν μπω θα νιώθω ξένος, ξένος
Σ’ έναν πλανήτη μουσικής που μέχρι τώρα στέκομαι στο κάτω μέρος
Ό, τι νιώθω γράφω, πληρώνω για να το ‘χετε
Πληρώνομαι κάθε φορά που το νιώθετε
Ό, τι νιώθω γράφω, σηκώνομαι στα πόδια μου
Τη Γη κοιτώ ξανά να πάρετε τα λόγια μου
Χαμένος, χαμένος σ’ έναν πλανήτη μουσικής
Μιας βιομηχανίας που όταν μπω θα νιώθω ξένος, ξένος
Σ’ έναν πλανήτη μουσικής που μέχρι τώρα στέκομαι στο κάτω μέρος
Ενώ το βλέπω να ζωντανεύει, πεθαίνει πάλι
Ενώ το βλέπω να βγαίνει σαν το φεγγάρι
Πέφτει πάλι το γαμημένο σκοτάδι
Χαμηλά πηγαίνουν όλοι στο μυαλό τους αιώνιο βράδυ...
Ζωντανεύει, εγκλωβίζει το σκεπτικό τους
Παλεύει να νικήσει αυτό που προσπαθεί
Με νύχια και δόντια να εκφράσει το στυλό τους, τώρα νεκρό
Εδώ και χρόνια βλέπω μαριονέτες σαν άγγελους Κόλασης
Το μόνο φως που λαμβάνουν αυτό της τηλεόρασης
Δεν περιμένω να νιώθετε αυτό που νιώθω
Αφού δεν ξέρετε στ’ αλήθεια ποιον έχετε βάλει στόχο
Γυρνάτε μες στα κανάλια δίχως να ‘χετε κάνει το λόγο σας όπλο σ’ αυτόν τον τόπο
Πέφτουν οι μάσκες, γράφω το νιώθω
Βλέπω μόνο του τον εαυτό μου, το χρήμα, το χρόνο
Κάποια όνειρα, κάποιο δικό μου πρόβλημα
Ο στίχος γίνεται λάβα στην παγωμένη Ελλάδα
Να νιώσετε λίγο πόνο πρέπει...
Μήπως και γράψετε κάτι που να μ’ αγγίξει
Μια σελίδα στο διαδίκτυο τη φάση μας προσπαθεί να στηρίξει
Προβάλλοντας κώλους, φασίστες, φλώρους, νταβατζήδες
Αυτή είναι η φάση, σε περίπτωση που δεν είδες μαλάκα
Γράφω γιατί νιώθω και δε γράφω ποτέ μου για πλάκα
Τ’ όνομα μου Άλφα, πληρώνω για να το ‘χετε
Ένα μόνο μένει πλέον, το να με νιώθετε, με νιώθετε;
Ό, τι νιώθω γράφω, πληρώνω για να το ‘χετε
Πληρώνομαι κάθε φορά που το νιώθετε
Ό, τι νιώθω γράφω, σηκώνομαι στα πόδια μου
Τη Γη κοιτώ ξανά να πάρετε τα λόγια μου
Χαμένος, χαμένος σ’ έναν πλανήτη μουσικής
Μιας βιομηχανίας που όταν μπω θα νιώθω ξένος, ξένος
Σ’ έναν πλανήτη μουσικής που μέχρι τώρα στέκομαι στο κάτω μέρος
Ό, τι νιώθω γράφω, πληρώνω για να το ‘χετε
Πληρώνομαι κάθε φορά που το νιώθετε
Ό, τι νιώθω γράφω, σηκώνομαι στα πόδια μου
Τη Γη κοιτώ ξανά να πάρετε τα λόγια μου
Χαμένος, χαμένος σ’ έναν πλανήτη μουσικής
Μιας βιομηχανίας που όταν μπω θα νιώθω ξένος, ξένος
Σ’ έναν πλανήτη μουσικής που μέχρι τώρα στέκομαι στο κάτω μέρος
Ενώ το βλέπω να ζωντανεύει, πεθαίνει πάλι
Ενώ το βλέπω να βγαίνει σαν το φεγγάρι
Πέφτει πάλι το γαμημένο σκοτάδι
Χαμηλά πηγαίνουν όλοι στο μυαλό τους αιώνιο βράδυ...
Ζωντανεύει, εγκλωβίζει το σκεπτικό τους
Παλεύει να νικήσει αυτό που προσπαθεί
Με νύχια και δόντια να εκφράσει το στυλό τους, τώρα νεκρό
Εδώ και χρόνια βλέπω μαριονέτες σαν άγγελους Κόλασης
Το μόνο φως που λαμβάνουν αυτό της τηλεόρασης
Δεν περιμένω να νιώθετε αυτό που νιώθω
Αφού δεν ξέρετε στ’ αλήθεια ποιον έχετε βάλει στόχο
Γυρνάτε μες στα κανάλια δίχως να ‘χετε κάνει το λόγο σας όπλο σ’ αυτόν τον τόπο
Πέφτουν οι μάσκες, γράφω το νιώθω
Βλέπω μόνο του τον εαυτό μου, το χρήμα, το χρόνο
Κάποια όνειρα, κάποιο δικό μου πρόβλημα
Ο στίχος γίνεται λάβα στην παγωμένη Ελλάδα
Να νιώσετε λίγο πόνο πρέπει...
Μήπως και γράψετε κάτι που να μ’ αγγίξει
Μια σελίδα στο διαδίκτυο τη φάση μας προσπαθεί να στηρίξει
Προβάλλοντας κώλους, φασίστες, φλώρους, νταβατζήδες
Αυτή είναι η φάση, σε περίπτωση που δεν είδες μαλάκα
Γράφω γιατί νιώθω και δε γράφω ποτέ μου για πλάκα
Τ’ όνομα μου Άλφα, πληρώνω για να το ‘χετε
Ένα μόνο μένει πλέον, το να με νιώθετε, με νιώθετε;
Comments (0)
The minimum comment length is 50 characters.