Spaethe Okaber

[Bənd]
Bu drama qan və qumdur
“Spaethe” - sonuncu sonata, son məktubumdur
Tərk edilmək, atılmış evlərdə qalmaq
Sanki danmaq, sənsizlik od, zəbundur

Ən ağır mənzərədir
Ölən müridlər, partlayan mədrəsədir
Zəkat, xüms oğurlanan sədəqədir
Sənsizlik pərt olmaq və məsxərədir

''Ölmə'' deyən olmur, qapını döy gələndə
Günəş Ay kimi görünür yerə göy gələndə
Ağrı göynədəndə ürəyin istifadə tarixi bitir
Sənsizlik yıxılmaqdır göydələndən

Səbəbsiz təbəssümlə səni elə təsvir edim ki
Ağlın çaşsın tərənnümdən
Pozdum sən gedən gündən gəlişini
Yazırdım, sən gələn gündən bu günə kimi idi axı sənsizlik

İnsan olmaqdır - günahda boğulmaqçün
Mələk olmaqdır - sirləri gizlətməkçün
Şeytan olmaqdır - cənnətdən qovulmaqçün
Şair olmaqdır - dünyanı sənə bənzətməkçün