Tegen Beter Weten In Rob de Nijs

[Songtekst van "Tegen Beter Weten In"]

[Verse 1]
Ik was klein en ons tuintje was de wereld
Een zandbak met een schutting eromheen
Wat erachter was, dat mocht ik zelf verzinnen
Een grote tuin vol bloemen en een zon die altijd scheen
En dat bleef zo, al ontdekte ik ook later
Dat er niets was dan wat onkruid en wat puin
Want de werkelijkheid had immers niets te maken
Met die zelfbedachte echte bloementuin

[Chorus]
Van de wereld was die schutting wel 't einde
Van mijn eigen wereld was hij 't begin
En daar bleef ik in geloven
Tegen beter weten in

[Verse 2]
Op 't lyceum zat ik jarenlang gevangen
Als een vreemde vage vogel in de klas
Van elk meisje kreeg ik wilde toekomstdromen
Want na 't eindexamen begon 't leven pas
En al liep ik later eenzaam vele blauwtjes
Ergens op een koude kamer in de stad
Ik wist zeker: morgen zou 't echt beginnen
Het grootse leven dat ik voor me had